TRUST (သုိ႔မဟုတ္) အခ်စ္ဟု ယုံႀကည္ခဲ႔သည္ - အပုိင္း(၁)

ဒီ၀တၳဳေလးကေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ေရးတာပါ။ မေန႔က သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ကုိ မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔တဲ႔ TRUST ဆုိတဲ႔ ဇာတ္ကားေလးကုိ ျမန္မာလုိ ျပန္ေရးဖုိ႔ ႀကိဳးစားထားတာျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသာစကားအခက္အခဲေႀကာင္႔ေရာ၊ ကြ်န္ေတာ္ဟာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ မဟုတ္တဲ႔ အတြက္ေႀကာင္႔ေရာ ေရးရတာ သိပ္ေတာ႔ အဆင္ေျပလွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး။

စာဖတ္သူမ်ား ဖတ္ရတာ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ မျဖစ္ခဲ႔ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။

ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္လမ္းကုိ ျပန္ေရးတယ္ဆုိေပမယ္႔ ဇာတ္ကြက္ေတြေရာ၊ စကားလုံးေတြေရာ ထပ္တူညီလိမ္႔မယ္ မဟုတ္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္႔မွာ ရွိသေလာက္ အစြမ္းအစနဲ႔ေတာ႔ အဆင္ေျပေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အားထုတ္ထားေႀကာင္းပါခင္ဗ်ာ။

(ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာမိသားစုဘ၀ေလးတစ္ခုကုိ သူစိမ္းတစ္ေယာက္က ခဏတာအတြင္း ခုိးယူသြားခဲ႔တယ္)

 ထုိေန႔က အန္နီ၏ ၁၄ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔ျဖစ္သည္။

ေမြးေန႔ပြဲေလး လုပ္ျဖစ္ခဲ႔ေသာ္လည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။

ေမြးေန႔ပြဲတက္ေရာက္သူမ်ားမွာ အန္နီ႔ေမေမဘက္မွ ဖုိးဖုိးႏွင္႔ဖြားဖြားရယ္၊ ေမေမ႔ညီမ အန္တီနီကုိးရယ္၊ အန္နီအခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ဘရစ္တနီရယ္၊ ျပီးေတာ႔ အန္နီရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ခ်စ္စရာ မိသားစုေလးျဖစ္ေသာ ေဖေဖရယ္၊ ေမေမရယ္၊ အန္နီ႔အစ္ကုိႀကီး ပီတာရယ္၊ အန္နီညီမေလး ေကတီရယ္ႏွင္႔ အန္နီကုိယ္တုိင္တုိ႔ပင္ ျဖစ္ႀကပါသည္။

ေမြးေန႔ပြဲညေလးကေတာ႔ အမွန္ပင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါသည္။

အန္နီ႔ေမေမ တစ္ညေနလုံး ျပင္ဆင္ခဲ႔သည္႔ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကုိ စားသုံးရင္း မိသားစုစကားတေျပာေျပာႏွင္႔ ပြဲကုိ စတင္ခဲ႔သည္။

ဘရစ္တနီဆုိတာကလည္း မိသားစု၀င္တစ္ဦးကဲ႔သုိ႔ျဖစ္ေနျပီမုိ႔ သူစိမ္းတစ္ေယာက္မွ မပါေသာ ေမြးေန႔ပြဲေလးက ရင္းႏွီးမႈအျပည္႔ျဖင္႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႀကည္ႏူးဖြယ္ရာပင္ ျဖစ္ေလသည္။

အားလုံး စားေသာက္၍ ျပီးစီးခါနီးမွပင္ အန္တီနီကုိးက သူမ၏လက္ေဆာင္ဗူးေလးကုိ အန္နီ႔ကုိ လွမ္းေပးသည္။

ဗူးေလးကုိ ေဖာက္ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ ေသးသြယ္က်စ္လစ္ေသာ 925ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ကုံးျဖစ္ပါသည္။

"ဟယ္...လွလုိက္တာဟယ္..."

ဘရစ္တနီက ဆြဲႀကိဳးေလးကုိ ကုိင္ႀကည္႔ရင္းေျပာသည္။

အန္နီလည္း တကယ္ႀကိဳက္ပါသည္။

အန္တီနီကုိးကေတာ႔ မိန္းမငယ္ေလးေတြအႀကိဳက္ကုိ တကယ္သိသည္။

အင္းေပါ႔ေလ...သူလဲ သည္အခ်ိန္ေတြ၊ သည္အရြယ္ေတြကုိ ျဖတ္သန္းလာခဲ႔တာေပပဲ။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အန္တီနီကုိး၊ သမီးတကယ္ႀကိဳက္ပါတယ္..ဒါေလးကုိ..."

ျပဳံးရႊင္ေနေသာ အန္နီက သူ႔အန္တီကုိ ေက်းဇူးတင္စကားဆုိသည္။

" လည္ပင္းမွာ မဆြဲဘဲ လက္မွာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပတ္ျပီး လက္ေကာက္လုိ၀တ္ရင္ စတုိင္ပုိက်န္မယ္ဟဲ႔..သိလား.."

အန္နီ႔ေဘးမွာ ထုိင္ေနေသာ ဘရစ္တနီက အန္နီ႔ကုိ တံေတာင္ႏွင္႔တြက္ရင္း ေျပာသည္။

"အန္နီေတာ႔ ဒီေန႔ေထာတာပဲေဟ႔.."

ပီတာက ေျပာရင္းႏွင္႔ ထုိင္ရာမွ ထထြက္သြားသည္။

ေမြးေန႔လက္ေဆာင္သြားယူတာပဲျဖစ္မည္။

"ဒါျဖင္႔ ညည္းတုိ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္က အထက္တန္းေက်ာင္းသူႀကီးေတြ ျဖစ္ႀကျပီေပါ႔.."

ဖြားဖြားက လွမ္းေမးသည္။

"ဟုတ္ကဲ႔ ဖြားဖြား.."

"ဒီလုိပါပဲ ဖြားဖြားရယ္..။ အထက္တန္းသာ တက္သြားတာပါ၊ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ႔သူေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျမင္ဖူးေတြ႔ဖူးျပီးသား လူေတြခ်ည္းပါပဲ.."

အန္နီက ျပန္ေျဖသည္။

အန္နီစကားေျပာေနစဥ္မွာပင္ ပီတာျပန္ေရာက္လာသည္။

လက္ထဲမွာေတာ႔ အိတ္ေလးတစ္လုံးႏွင္႔..။

"ဒီမွာ အန္နီ...ေရာ႔..."

ပီတာလွမ္းေပးတာကုိ အန္နီက လွမ္းယူလုိက္ျပီး အိတ္ထဲမွပစၥည္းကုိ ထုတ္လုိက္သည္။

ႀကိဳးပါးေလးသာပါေသာ အနက္ေရာင္ အကၤ် ီတစ္ထည္ျဖစ္ပါသည္။

"The Hills ဇာတ္လမ္းတြဲထဲက မင္းသမီး၀တ္တဲ႔ အကၤ် ီေလဟာ...နင္ႀကိဳက္တယ္ဆုိလုိ႔..."

ပီတာက ေဘးမွာ ထုိင္ခ်လုိက္ရင္း ေျပာလုိက္သည္။

"အင္း...ႀကိဳက္တယ္..."

"ေဟ႔..ေဟ႔.. The Hillsထဲက မင္းသမီးေတြက နင္တုိ႔ အတုယူဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ဟာေတြ မဟုတ္ဘူးေနာ္..."

ေမေမက လွမ္းဟန္႔လုိက္ေသးသည္။

အန္နီကေတာ႔ ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔အစ္ကုိႀကီးေပးသည္႔ လက္ေဆာင္ကုိ သေဘာက်သည္။

အစ္ကုိႀကီးက သူ႔ညီမေလးေတြႀကိဳက္တတ္တာကုိ မွတ္ထားျပီး သူ႔မုန္႔ဖုိးသူစု ၀ယ္ေပးေနက်မုိ႔ အစ္ကုိႀကီးက တအားခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းပါသည္။

"မင္းဟာကလည္း လည္ပင္းမဟုိက္လြန္းဘူးလားကြာ.."

ေဖေဖက ေ၀ဖန္ျပန္သည္။

"အာ.. အစ္ကုိႀကီးကလဲ..အန္နီက ဆယ္႔ေလးႏွစ္ေတာင္ ေရာက္ေနျပီပဲဥစၥာ.."

အပ်ိဳႀကီးအန္တီနီကုိးက ဒါမ်ိဳးက် အားကုိးရသည္။

"ေက်းဇူးေနာ္ကုိႀကီး..ဟီး..."

အန္နီက ပီတာ႔ကုိ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာျပီးေနာက္ ေဖေဖ႔ကုိ လွမ္းႀကည္႔လုိက္သည္။

ေဖေဖအႀကည္႔လႊဲသြားသည္။

အန္နီသေဘာေပါက္လုိက္သည္..ေဖေဖမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနျပီ။

"ေဖေဖ..ေပးေလ.."

"ဟ...ဘာတုန္းဟ...ဘာေပးရမွာလဲ..."

"အာ..ေဖေဖကလဲ...လုပ္ပါ..."

အန္နီေျပာမွ ေဖေဖက ရယ္ျဖဲျဖဲႏွင္႔ ဗီရုိထဲမွ လက္ေဆာင္ထုပ္ကုိ ထုတ္လာသည္။ ျပီးေတာ႔ အန္နီကုိ လွမ္းေပးလုိက္သည္။

ဘာလဲေတာ႔ မသိ..။ေလးေတာ႔ အေတာ္ေလးသည္။

"ေသတၱာႀကီးတစ္လုံးေပါ႔ကြာ..ဟုတ္လား.."

ေဖေဖက ျပဳံးရႊင္စြာျဖင္႔ ေနာက္လုိက္သည္။

အန္နီက ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင္႔ျပဳံးရယ္ရင္း လက္ေဆာင္ထုပ္ကုိ ေဖာက္လုိက္သည္။

ဟာ.. Notebook တစ္လုံးပါလား...။

" အဲဒါ Macbook တံဆိပ္အသစ္ေလ..။ 4G ဟာ႔ဒ္ဒစ္ခ္ နဲ႔ 2.23 gigahertz processor ပါတယ္.."

ေဖေဖက အန္နီျပဳံးေပ်ာ္ေနသည္ကုိ ႀကည္ႏူးစြာႀကည္႔ရင္း ေျပာသည္။

ေမေမက ေဖေဖ႔ကုိ ျပဳံးစိစိႏွင္႔ ႀကည္႔သည္။

"ဒီလူႀကီး ဘာေတြရြတ္ေနတာတုန္း.."

"ဟ.. ဒါေလာက္ေတာ႔ ငါသိပါတယ္အေမႀကီးရဲ႔...ငါငတုံးမွ မဟုတ္တာ.."

အန္နီက Notebook ကုိဖြင္႔လုိက္ေတာ႔ desktop background ေပၚမွာ အန္နီ႔ပုံလွလွေလးကုိ တင္ထားေပးသည္။

အန္နီ႔ေမြးေန႔ပြဲေလးသည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာရယ္ေမာသံမ်ားျဖင္႔ ဖုံးလႊမ္းသြားေလသည္။