ကင္း၀န္မင္းႀကီး၏ အေကာင္အထည္မေပၚခဲ႔သည္႔ စီမံကိန္းမ်ား

         ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေႏွာင္းပုိင္းအေႀကာင္းေျပာမည္ဆုိလွ်င္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးဦးေကာင္းသည္ မပါမျဖစ္ သည္႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္သုိ႔ ျမန္မာ႔ထီးနန္းက်ဆုံးခဲ႔ရသည္႔ ၁၂၄၇ခုႏွစ္ကုိပင္ ျမန္မာတုိ႔က “ဦးေကာင္းလိမ္ထုတ္ မင္းဆက္ျပဳတ္”ဟူ၍ အမွတ္သညာျပဳခဲ႔ႀကသည္။ ဦးေကာင္းသည္ ကုန္း ေဘာင္မင္းဆက္ ျပဳတ္ခဲ႔ရျခင္း၏ တကယ္႔တရားခံ ဟုတ္၊ မဟုတ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ျငင္းခ်က္မထုတ္လုိပါ။ ထုိ အရာက သမုိင္းသုေတသီတုိ႔၏ အရာျဖစ္သည္။

      ကြ်န္ေတာ္ဖတ္မွတ္ဖူးသည္႔ စာအုပ္၊ စာေပမ်ားအရမူ ဦးေကာင္းသည္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္တြင္ ေခတ္မီ မီ ကမၻာႀကည္႔ ႀကည္႔ျမင္ႏုိင္ခဲ႔သည္႔ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္သာ။ သူသည္ အမိန္႔နာခံမႈေကာင္းသည္႔ စစ္ သားေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ခဲ႔သလုိ ႏုိင္ငံအတြက္ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္သည္႔ ပညာရွင္ ေကာင္းတစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ခဲ႔ေခ်။ သူသည္ သူ၏ ႏုိင္ငံကုိ ေခတ္မီတုိးတက္ေစလုိေသာ ဆႏၵရွိျပီး ႀကိဳး စားသေလာက္ အေကာင္အထည္မေပၚခဲ႔သည္႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေကာင္းတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ေပသည္။

         “ကင္း၀န္မင္းႀကီးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ကား ေစတနာရင္းမဆုိးပါ။ မိမိ၏ အႀကံအစည္တုိ႔သည္ အေႀကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင္႔ လိပ္ပတ္မလည္ျဖစ္ျပီး မိမိအေပၚတြင္ အျပစ္ဖုိ႔လ်က္ က်န္ရစ္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ေလသည္” ဟု အမ်ိဳး သားပညာ၀န္ဦးဖုိးက်ားက သူ၏ ပါေတာ္မူအေရးေတာ္ပုံစာတမ္းတြင္ ေရးသားခဲ႔ပါသည္။

      ကင္း၀န္မင္းႀကီးသည္ ႏုိင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္႔အားေလ်ာ္စြာ ေခတ္မမီေတာ႔ေသာ သက္ ဦးဆံပုိင္ဘုရင္စနစ္အစား စည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စနစ္ျဖင္႔ ေခတ္မီအစုိးရအဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ ဖြဲ႔လုိခဲ႔သည္။ သူ၏ အႀကံအစည္ ကုိ ေထာက္ခံသူတစ္ဦးမွာ ကုန္းေဘာင္ေခတ္တြင္ ထင္ရွားခဲ႔ေသာ ေရႊျပည္၀န္ႀကီး (ေယာအတြင္း၀န္ဦးဖုိးလႈိင္) ျဖစ္သည္။

       ဥေရာပတစ္ခြင္တြင္ လွည္႔လည္ခဲ႔ဖူးေသာ ကင္း၀န္မင္းႀကီးသည္ ၁၈၆၁-၁၈၆၅ခုႏွစ္တြင္ အျခားလႊတ္ ေတာ္၀န္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည္႔ မေကြးမင္းႀကီးႏွင္႔ ပူးေပါင္းကာ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေျပာင္းလဲေရးစာတမ္းတစ္ ေစာင္ တင္သြင္းခဲ႔သည္။ ၄င္းစီမံကိန္းတြင္ ဘုရင္အား သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္အျဖစ္မွ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံ ဥပေဒ၏ လက္ေအာက္ခံအႀကီးအကဲအျဖစ္ ထားရွိရန္၊ ဘုရင္ကုိ ႏုိင္ငံ၀န္ထမ္းတစ္ဦးအျဖစ္ လစာသတ္မွတ္ေပး ရန္ႏွင္႔ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားဖြဲ႔စည္းကာ ၀န္ႀကီးမ်ားကုိ ရာထူးဌာနအလုိက္ ခန္႔ထားရန္တုိ႔ ပါ၀င္သည္။ ကင္း၀န္မင္း ႀကီးႏွင္႔ မေကြးမင္းႀကီးတုိ႔သည္ သီေပါမင္းႏွင္႔ စုဖုရားလတ္အား ဥေရာပတစ္ခြင္ လွည္႔လည္ေလ႔လာရန္လည္း စည္းရုံးခဲ႔ႀကရာ သီေပါမင္းက သေဘာတူသေယာင္ေယာင္ ရွိခဲ႔ေသာ္လည္း စုဖုရားလတ္မွ ခြင္႔မျပဳခဲ႔ဟု ဆုိႀက သည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ ကင္း၀န္မင္းႀကီး၏ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေျပာင္းလဲေရးစီမံကိန္း မေအာင္ျမင္ေတာ႔ဘဲ ၀န္ႀကီး(၁၄)ပါး ပါ၀င္ေသာ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ႏုိင္ျခင္းျဖင္႔သာ အဆုံးသတ္ခဲ႔ရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ထုိ၀န္ႀကီးအဖြဲ႔ မွာ ဖြဲ႔စည္းျပီးေလးလအႀကာမွာပင္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားေႀကာင္႔ နာမည္ပ်က္ခဲ႔ႀကေပသည္။

         ၁၈၈၀ခုႏွစ္တြင္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးဦးေကာင္းသည္ နန္းရင္း၀န္ႀကီး၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠဌ၊ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ ပုံအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးေကာ္မတီဥကၠဌ စသျဖင္႔ ရာထူးအမ်ိဳးမ်ိဳးခန္႔ထားျခင္းခံခဲ႔ရေသာ္လည္း နန္းတြင္းတြင္ ႀသဇာႀကီးေနသည္႔ ရေနာင္မင္းသားေမာင္ေမာင္တုတ္ေႀကာင္႔ မည္သည္႔လုပ္ပုိင္ခြင္႔အာဏာမွ် မရရွိခဲ႔ေပ။

     ၁၈၈၂ခုႏွစ္တြင္ ရေနာင္မင္းသားဂုိဏ္းျဖိဳခြဲခံခဲ႔ရျပီးေနာက္မွ ကင္း၀န္မင္းႀကီး၏ အာဏာအရွိန္အ၀ါ ျပန္ ႀကီးလာခဲ႔ရာ ၁၈၈၃ခုႏွစ္တြင္ ဌာနဆယ္ခုပါေသာ လႊတ္ေတာ္ကုိ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ႔သည္။ ထုိႏွစ္အတြင္းမွာပင္ ကြ်န္ စနစ္တုိက္ဖ်က္ေရးစီမံကိန္းကုိ ေရးဆြဲကာ မႏၱေလးေရႊျမိဳ႕ေတာ္ရွိ ကြ်န္မ်ားႏွင္႔ ဘုရားကြ်န္မ်ားကုိ သန္းေခါင္စာ ရင္းေကာက္ခံျပီး ကြ်န္ပုိင္ရွင္မ်ားကုိ ကြ်န္၀ယ္စာခ်ဳပ္မ်ား တင္ျပေစခဲ႔သည္။ ကြ်န္မ်ားေရြးႏုတ္ရန္ ရံပုံေငြ တည္ ေထာင္ခဲ႔ျပီး (၁၃၉၄)ေယာက္ေသာ ကြ်န္မ်ားကုိ ျပန္လည္၀ယ္ယူေရြးႏုတ္ႏုိင္ခဲ႔သည္။ သုိ႔ေသာ္ ကြ်န္စနစ္မွာ ပ ေပ်ာက္မသြားဘဲ အျခားနည္းမ်ားျဖင္႔ တည္ရွိျမဲ တည္ရွိေနခဲ႔ျပန္သည္။

       ၁၈၈၅ခုႏွစ္တြင္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးသည္ မႏၱေလးတကၠသုိလ္တည္ေထာင္ေရးစီမံကိန္းကုိ ေရးဆြဲတင္ျပ ခဲ႔သည္။ ထိုတကၠသုိလ္တြင္ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ပါဠိႏွင္႔ အျခားေသာ ဘာသာရပ္အမ်ားအျပား သင္ႀကားေပးသြားမည္ျဖစ္ျပီး ထုိတကၠသုိလ္၏ အဓိပတိအျဖစ္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး ေဒါက္တာဘုိဒန္အား တာ၀န္ေပး ထားျပီးျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ သီေပါမင္းက စာျပဆရာတစ္ဦးကုိ လစာေငြတစ္ရာမွ်သာ ေထာက္ပံ႔ခြင္႔ျပဳခဲ႔ရာ တကၠသုိလ္ဆရာတစ္ဦးအား ထုိမွ်ေလာက္လစာေငြျဖင္႔ ခြင္႔ျပဳရန္မသင္႔ဟု တင္ျပႀကေသာေႀကာင္႔ တည္ေထာင္ အံ႔ဆဲဆဲ မႏၱေလးတကၠသုိလ္စီမံကိန္းသည္လည္း အလုိလုိပင္ နိဌိတံသြားရေလသည္။

      ဦးေကာင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္ခဲ႔သည္႔ စီမံကိန္းမွာကား အထက္ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ခရုိင္ မ်ားခြဲ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေစေသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစီမံကိန္းျဖစ္သည္။ အဆုိပါအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစီမံကိန္းတြင္ အထက္ျမန္မာႏုိင္ငံ အား ဆယ္ခရုိင္ခြဲကာ ခရုိင္၀န္မ်ားခန္႔အပ္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ျဖစ္ျပီး ၁၈၈၄ခုႏွစ္တြင္ သီေပါမင္းအား အႀကံေပးကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ခဲ႔သည္။ ထုိသုိ႔ ခရုိင္၀န္မ်ား ခန္႔အပ္ခြဲေ၀အုပ္ခ်ဳပ္ေစျခင္းျဖင္႔ ခရုိင္၀န္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ ႏွင္႔ ဘုရင္တုိ႔အႀကားတြင္ စနစ္က်ေသာ ဆက္သြယ္ေရးပုံမွန္ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ႔ေလသည္။

ကုိးကား

ေတာင္သမန္ေရႊအင္းက ေလညင္းေဆာ္ေတာ႔ ၁ - ျမသန္းတင္႔

©

မင္းအရိပ္

ပ်င္းရိျခင္းကုိ အႏုိင္ယူႏုိင္သည္႔ ဂ်ပန္တုိ႔၏ နည္းစနစ္တစ္ခု

          လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရည္မွန္းခ်က္အသစ္ (ဒါမွမဟုတ္) စိန္ေခၚမႈအသစ္တစ္ခုခုကုိ အခါအား ေလ်ာ္စြာ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေလ႔ရွိႀကပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔လည္း မေအာင္ျမင္ဘဲ က်ရႈံးမႈနဲ႔ အဆုံးသတ္ ရေလ႔ရွိတာ မ်ားေနျပန္တယ္။ အဲဒီအခါ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာတတ္ႀကတာက ဒီအခ်ိန္မွာ ငါ အဆင္သင္႔ျဖစ္ မေနေသးလုိ႔ပါ။ ေနာက္တစ္ပတ္၊ ေနာက္တစ္လ၊ ေနာက္တစ္ႏွစ္က်ရင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ျပန္လုပ္မယ္တဲ႔။ ဒါ ေပမယ္႔ ဘာမွ ထပ္ျပီး အေကာင္အထည္မေပၚလာခဲ႔ႀကပါဘူး။

          ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ အစပုိင္းမွာ ဇြဲနဘဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေလ႔ရွိႀကေပမယ္႔ အနည္း ငယ္ေလာက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျပီးရင္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လုံေလာက္ျပီလုိ႔ ထင္တတ္သြား ႀကတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔ တျဖည္းျဖည္း တုံ႔ေႏွးသြား ႀကရေတာ႔တာပါပဲ။

          ဘာေႀကာင္႔ ဒီလုိျဖစ္ရသလဲ။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ ျမန္ျမန္နဲ႔ မ်ားမ်ား လုိခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ဆုိ လုိတာက အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္မိႀကလုိ႔ပါ။ တာ၀န္အသစ္ေတြကုိ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ အားနည္းက်လုိ႔ပါ။ အက်င္႔ေဟာင္းေတြကုိ ျပင္ဖုိ႔ ခက္ခဲသလုိ အက်င္႔အသစ္ေတြ ေမြးျမဴဖုိ႔ ခက္ခဲ ႀကလုိ႔ပါပဲ။

ခုိင္ဇံ (သုိ႔မဟုတ္) တစ္မိနစ္သေဘာတရား

          ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြမွာ ခုိင္ဇံလုိ႔ ေခၚတဲ႔ အေလ႔အထတစ္ခုရွိပါတယ္။ တစ္မိနစ္သေဘာတရားလုိ႔လဲ ေခၚ ႀကတယ္။ ဒီအေလ႔အထရဲ႕ အဓိကအႏွစ္သာရကေတာ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း သတ္မွတ္ထားတဲ႔ အခ်ိန္အတိအက်မွာ ကုိယ္ေလ႔လာသင္ယူခ်င္တဲ႔အရာ (ဒါမွမဟုတ္) ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ႔အရာကုိ တစ္မိနစ္တည္းသာ လုပ္ဖုိ႔ပါပဲ။ ေသ ခ်ာတာကေတာ႔ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးအတြက္မဆုိ ဒီလုိလုပ္ဖုိ႔ လြယ္ကူျပီး အရမ္းပ်င္းတဲ႔လူေတြေတာင္ တစ္မိနစ္ ေတာ႔ လုပ္ႏုိင္ႀကတာခ်ည္းပါပဲ။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္းမွာ တစ္စုံတစ္ခုကုိ တစ္နာရီ၊ နာရီ၀က္ စသျဖင္႔လုပ္ဖုိ႔ အခက္အ ခဲရွိႏုိင္ေပမယ္႔ စကၠန္႔(၆၀)ေလာက္ပဲ လုပ္တဲ႔အခါ ဘာအမွားမွမျဖစ္ဘဲ အာရုံစူးစုိက္ႏုိင္ဖုိ႔ ေသခ်ာပါတယ္။

          သည္လုိလုပ္ရင္းနဲ႔ အရင္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းမယ္လုိ႔ မထင္ခဲ႔တဲ႔ အလုပ္ေတြ ဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ စိတ္ေက်နပ္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစေႀကာင္း ေတြ႔လာရမွာပါ။ ဒီလုိနဲ႔ အခ်ိန္နည္းနည္းခ်င္းစီတုိးသြားလုိက္ရင္ ျပည္႔စုံတဲ႔ လမ္းေႀကာင္းေပၚကုိ ေရာက္ရွိလာမွာျဖစ္ျပီး ရလာဒ္ေကာင္း ေတြရေအာင္ စြမ္းေဆာင္လာႏုိင္ႀကမွာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

          တစ္မိနစ္သေဘာတရားဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္အစြမ္းအစေတြအေပၚ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ မယုံႀကည္ျဖစ္ေနမႈအေပၚ အႏုိင္ယူလုိက္ျပီး မလုံမလဲျဖစ္မႈေတြ၊ အကူအညီကင္းမဲ႔သလုိ ခံစားေနရမႈေတြထံမွ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ လြတ္ေျမာက္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိခံစားလာရျပီဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ အခ်ိန္တစ္မိနစ္ကေန နည္းနည္းခ်င္းစီတုိးလုိ႔ရပါျပီ။ ဒါေပမယ္႔ အစပုိင္းမွာ ငါးမိနစ္ခန္႔သာ တုိးသြားဖုိ႔ လုိျပီး ေနာက္ပုိင္းက်မွသာ နာရီ၀က္၊ တစ္နာရီ စသျဖင္႔ တုိးသြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ တစ္မိနစ္သေဘာတရား ရဲ႕ တုိးတက္မႈအေျခအေနကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ေတြ႔ျမင္လာရမွာပါ။

          ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လုိအပ္တာက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဘာလုိခ်င္တယ္ဆုိတာကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသေဘာေပါက္ ဖုိ႔ပါပဲ။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ႔ ခုိင္ဇံသေဘာတရားကုိ အသုံးျပဳျပီး လုိခ်င္တာရေအာင္ လုပ္ႏုိင္ႀကျပီျဖစ္ပါတယ္။

https://brightside.me/article/a-japanese-technique-for-overcoming-laziness-11255/ ကုိ ဆီေလ်ာ္ သလုိ ဘာသာျပန္ပါတယ္။

©

မင္းအရိပ္

လင္းယုန္ငွက္လုိပ်ံသန္းပါ

အင္အားျပင္းတဲ႔ မုန္တုိင္းတစ္ခု ခ်ဥ္းကပ္လာျပီဆုိရင္ လင္းယုန္ငွက္ေတြ ဘာလုပ္ေလ႔ရွိသလဲ သင္သိပါသလား။

မုန္တုိင္းေရာက္မလာခင္မွာ လင္းယုန္ငွက္ဟာ အျမင္႔တစ္ေနရာကုိ ပ်ံသန္းျပီး မုန္တုိင္းအလာကုိ ေစာင္႔ပါတယ္။

မုန္တုိင္းေရာက္လာတာနဲ႔တျပိဳင္နက္ လင္းယုန္ငွက္ဟာ သူ႔အေတာင္ပံေတြကုိ အလုိက္သင္႔ျဖန္႔ရင္း မုန္တုိင္းကုိ သယ္ေဆာင္လာတဲ႔ေလေတြႀကားထဲ ၀င္လုိက္ပါတယ္။ လင္းယုန္ငွက္ဟာ အဆုိပါေလေတြက သူ႔ကုိ ပင္႔ယူသြားႏုိင္ေအာင္ အေတာင္ပံေတြကုိ ေဆာ႔ကစားပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းေလေတြက သူ႔ကုိ ပင္႔ယူသြားလုိက္တာ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ႔ လင္းယုန္ငွက္ဟာ မုန္တုိင္းရဲ႕ အေပၚစီးကုိ ေရာက္ျပီး မုန္တုိင္းကေနလြတ္သြားပါတယ္။ အဲဒီအခါ သူဟာ သူေအာင္ႏုိင္ခဲ႔တဲ႔ မုန္တုိင္းရဲ႕ အေပၚမွာ ေလဟုန္စီးရင္း ပ်ံ၀ဲေနပါေတာ႔တယ္။

လင္းယုန္ငွက္ဟာ မုန္တုိင္းလာလုိ႔ ထြက္ေျပးမသြားပါဘူး။ မုန္တုိင္းနဲ႔အတူ ပါလာတဲ႔ေလေတြကုိ အသုံးခ်ျပီး အျမင္႔ကုိ ေရာက္ေအာင္ တက္သြားေလ႔ ရွိပါတယ္။

ထုိ႔အတူပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြထဲကုိ တခါတရံမွာ မုန္တုိင္းေတြ ၀င္ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာေတြ၊ က်ရႈံးမႈေတြ၊ စိတ္ထိခုိက္စရာေတြ စသျဖင္႔ေပါ႔။ အဲဒီအခါထြက္ေျပးစရာမလုိပါဘူး။ လင္းယုန္ငွက္လုိပဲ ေလကုိ စီးျပီး အေပၚကုိ ျမင္႔သထက္ျမင္႔ေအာင္ ပ်ံသန္းႀကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

မိတ္ေဆြ အခု ဘာအခက္အခဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႔ေနရပါသလဲ။ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚမွာ ခပ္ေသာ႔ေသာ႔ေရးခ်လုိက္ပါ။ ျပီးရင္ေတာ႔ ေလဟုန္စီးျပီး ျမင္႔သထက္ျမင္႔ေအာင္ ပ်ံသန္းလုိက္ပါေတာ႔။

http://academictips.org/blogs/soar-like-an-eagle/ ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိပါတယ္။

©

မင္းအရိပ္

ေခါင္းစဥ္မဲ႔

ေခါင္းစဥ္မဲ႔

ဘ၀ဟာ
ႀကက္ေျခေတြျပည္႔ေနတဲ႔
သခ်ၤာစာအုပ္လုိ
မွားလုိက္ ျပင္လုိက္
ျပန္မွားလုိက္
စာအုပ္သာ ႏြမ္းေႀကသြားတယ္
အမွန္ေရာက္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းတုန္း
ေဖာင္ေဒးရွင္းမခုိင္တဲ႔ ေမွ်ာ္စင္တစ္ခုလုိ
ယုိင္တုိင္တုိင္နဲ႔
တစ္စုံတစ္ရာကုိ စိတ္ကူးယဥ္ေမွ်ာ္လင္႔လုိ႔
အစမေကာင္းတဲ႔အခါ
ေႏွာင္းတဲ႔အခါ ထုေထာင္းခံရ
ကုိယ္ကေတာ႔
သင္ခန္းစာေတြထက္
ေနာင္တေတြသာ ေပြ႔ဖက္မိေနတယ္…

©
မင္းအရိပ္

ကံတရားတန္ဖုိး ၁.၁၁ေဒၚလာ

          တက္စ္ဟာ အသက္(၈)ႏွစ္အရြယ္သာ ရွိေသးတဲ႔ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ပါ။

     တစ္ေန႔မွာ သူမရဲ႕ေမာင္ေလးအန္ဒရူးအေႀကာင္းကုိ သူမရဲ႕ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမတုိ႔ တီးတုိးေျပာေနတာေလး ႀကားလုိက္မိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေမာင္ေလးအန္ဒရူးဟာ အျပင္းအထန္ဖ်ားေနျပီး သူမတုိ႔မိသားစုမွာ ပုိက္ ဆံလဲ ျပတ္ေနႀကတယ္။ ေနာက္လမွာ လက္ရွိေနေနတဲ႔ အိမ္ကေန ေစ်းေပါတဲ႔ တုိက္ခန္းတစ္ခန္းကုိ သူမတုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ႀကရေတာ႔မွာျဖစ္ျပီး ေမာင္ေလးေဆးကုစရိတ္ေရာ၊ အိမ္ငွားစရိတ္ပါ အကုန္အက်ခံႏုိင္ဖုိ႔ သူမရဲ႕ ေဖေဖထံမွာ ပုိက္ဆံမရွိေတာ႔ပါဘူး။ အန္ဒရူးအတြက္ အလြန္ေငြကုန္ေႀကးက်မ်ားတဲ႔ ခြဲစိတ္မႈလုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ ေနျပီး ဘယ္သူ႔ဆီကမွလဲ ပုိက္ဆံေခ်းႏုိင္ဖုိ႔ မျမင္ဘူး။ သူမရဲ႕ ေဖေဖက မ်က္ရည္လည္ရႊဲျဖစ္ေနတဲ႔ ေမေမ႔ကုိ တီးတုိးေျပာေနတာေလး တက္စ္ ႀကားလုိက္မိတယ္။

          “ ကံတရားကပဲ ငါတုိ႔သားေလးကုိ ကယ္ႏုိင္ေတာ႔မယ္မိန္းမရယ္… ”တဲ႔။

          အဲဒါကုိ ႀကားလုိက္ေတာ႔ တက္စ္ဟာ သူမအိပ္ခန္းေလးထဲ ၀င္သြားျပီး အ၀တ္ဗီရုိထဲမွာ ဖြက္ထားတဲ႔ ဖန္ဂ်ယ္လီဗူးခြံေလးကုိ ထုတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီဖန္ဗူးေလးဟာ သူမရဲ႕ စုဘူးေလးပါ။ စုဘူးေလးထဲက အေႀကြ ေတြအားလုံးကုိ ႀကမ္းျပင္ေပၚ သြန္ခ်လုိက္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ေရတြက္ႀကည္႔လုိက္တယ္။ မေသခ်ာမွာစုိးလုိ႔ သုံးႀကိမ္ေတာင္ ေရႀကည္႔တယ္။ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိလဲဆုိတာ ေသခ်ာသြားတဲ႔အခါ တက္စ္ဟာ အေႀကြ ေလးေတြကုိ စုဘူးေလးထဲ ဂရုတစုိက္ထည္႔လုိက္ျပီး အဖုံးကုိ ျပန္ပိတ္လုိက္တယ္။ ျပီးေတာ႔ စုဘူးေလးကုိ ပုိက္ လုိ႔ အိမ္ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ထြက္ျပီး (၆)ဘေလာ႔ေလာက္ေ၀းတဲ႔ ရက္ဆဲစ္ေဆးဆုိင္ကုိ ထြက္လာခဲ႔ ပါတယ္။

          တက္စ္ဟာ ေဆးဆုိင္ထဲ၀င္သြားျပီး ေဆးေရာင္းသူက သူမကုိ ဂရုစုိက္လာဖုိ႔ စိတ္ရွည္စြာ ေစာင္႔ေနေပ မယ္႔ ေဆးေရာင္းသူဟာ သူ႔အလုပ္နဲ႔သူ ရႈပ္ေနခဲ႔တယ္။ ဒါေႀကာင္႔ တက္စ္ဟာ ေျခဖ၀ါးကုိ ႀကမ္းျပင္နဲ႔ ပြတ္ျပီး ဖိနပ္ရွပ္တုိက္တဲ႔ အသံေတြ ေပၚေအာင္ လုပ္ေပမယ္႔ ေဆးေရာင္းသူက လွည္႔ေတာင္ မႀကည္႔ပါဘူး။ တက္စ္ဟာ ေခ်ာင္းဟန္႔၊ လည္ေခ်ာင္းရွင္းလုိက္ျပီး သူမ,တတ္ႏုိင္သမွ် အသံေသး၊ အသံေႀကာင္ေတြ လုပ္လုိက္တယ္။ ဘာ မွ ထူးမလာျပန္ဘူး။

          ေနာက္ဆုံးမွာ တက္စ္ဟာ သူမရဲ႕ စုဘူးထဲက အေႀကြေလးပုံတစ္ပုံေလာက္ထုတ္ျပီး မွန္ေကာင္တာေပၚ ကုိ ပစ္တင္လုိက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ အလုပ္ျဖစ္သြားပါတယ္။

          “ ဘာလုိခ်င္လုိ႔လဲ… ”

          ေဆးေရာင္းသူက စိတ္ပ်က္တဲ႔ ေလသံနဲ႔ ေမးလုိက္တယ္။

          “ မေတြ႔တာအရမ္းႀကာျပီျဖစ္တဲ႔ ခ်ီကာဂုိက ငါ႔ညီနဲ႔ ငါ စကားေျပာေနတာကြ… ”

          တက္စ္ဆီက အေျဖကုိ မေစာင္႔ဘဲ ေဆးေရာင္းသူက ေျပာျပန္တယ္။

          “ ဟုတ္… သမီးကလဲ သမီးေမာင္ေလးအေႀကာင္းကုိ ေျပာျပခ်င္တာပါ… ”

          တက္စ္က ေရာင္းသူ၊ ၀ယ္သူ အသံတူဆုိသလုိ အသံမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။

          “ သူ အရမ္း… အရမ္းကုိ ဖ်ားေနတယ္။ အဲဒါေႀကာင္႔ သမီး ကံတရားဆုိတာကုိ ၀ယ္ခ်င္လုိ႔ပါ… ”

          တက္စ္ရဲ႕စကားေႀကာင္႔ ေဆးေရာင္းတဲ႔သူ အံ႔ႀသတႀကီးျဖစ္သြားတယ္။

          “ ဘယ္လုိ… ဘယ္လုိ… ျပန္ေျပာပါဦး”

          “ သမီးေမာင္ေလးနာမည္က အန္ဒရူးပါ။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာ မေကာင္းတဲ႔အရာတစ္ခုခုက ႀကီးထြားလာေန တယ္တဲ႔။ သမီးအေဖကေျပာတယ္။ ကံတရားကပဲ သူ႔ကုိ ကယ္ႏုိင္မွာတဲ႔။ ကံတရားက ဘယ္ေလာက္က်လဲဟင္ … ”

          “ ဦးတုိ႔ဆုိင္မွာ ကံတရားမေရာင္းဘူးေကာင္မေလးရဲ႕။ ကံတရားကုိ ေရာင္းမေပးႏုိင္လုိ႔ စိတ္မေကာင္းပါ ဘူးကြယ္… ”

          ဒီတစ္ခါမွာေတာ႔ ေဆးေရာင္းသူရဲ႕ ေလသံဟာ ခပ္ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ျဖစ္သြားပါျပီ။

          “ ဒီမွာဦးရယ္… သမီးမွာ အဲဒါ၀ယ္ဖုိ႔ ပုိက္ဆံရွိပါတယ္။ မေလာက္ဘူးဆုိရင္လဲ ထပ္ေပးပါ႔မယ္။ ဘယ္ ေလာက္က်မလဲသာ ေျပာပါေနာ္… ”

          ေဆးေရာင္းသူရဲ႕ ညီျဖစ္သူဟာ ၀တ္ေကာင္းစားလွ၀တ္ထားတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ပါ။ စကားသံမ်ားကုိ ႀကားျပီးေနာက္ သူေရွ႕ထြက္လာခဲ႔ျပီး ေကာင္မေလးကုိ ငု႔ံႀကည္႔ကာ ေမးလုိက္တယ္။

          “ ဘယ္လုိကံတရားမ်ိဳးကုိ သမီးေမာင္ေလးက လုိအပ္ေနတာလဲကြယ္႔… ”

          “ ဒါေတာ႔ သမီးမသိဘူး… ”

          တက္စ္က မ်က္ရည္၀ဲေနတဲ႔ မ်က္လုံးအစုံနဲ႔ ျပန္ေျဖရွာတယ္။

          “ သမီးသိတာက သမီးေမာင္ေလး တကယ္ေနမေကာင္းဘူး။ ေမေမေျပာတာကေတာ႔ ခြဲစိတ္ဖုိ႔ လို မယ္တဲ႔။ ဒါေပမယ္႔ ေဖေဖ႔မွာ ေပးစရာပုိက္ဆံမရွိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေႀကာင္႔ သမီးပုိက္ဆံေတြ ထုတ္သုံးဖုိ႔ လုိ အပ္လာျပီေလ… ”

          “ သမီးမွာ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ရွိလုိ႔လဲ… ”

          ေဆးေရာင္းသူရဲ႕ ညီ ခ်ီကာဂုိျမိဳ႕သားက ထပ္ေမးလုိက္တာပါ။

          “ တစ္ေဒၚလာနဲ႔ ဆယ္႔တစ္ဆင္႔(ျပား)… ”

          တက္စ္က ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလး ျပန္ေျဖတယ္။

          “ အဲဒါ သမီးဆီမွာ ရွိတာ အကုန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔ လုိေသးရင္ ထပ္ရွာလုိ႔ ရႏုိင္ပါေသးတယ္… ”

          “ အုိး… တုိက္ဆုိင္လုိက္တာ ”

          ခ်ီကာဂုိျမိဳ႕သားက ျပဳံးျပီး ျပန္ေျပာလုိက္တာပါ။

          “ တစ္ေဒၚလာနဲ႔ ဆယ္႔တစ္ျပား၊ အင္း… အဲဒါ သမီးေမာင္ေလး လုိေနတဲ႔ ကံတရားအတြက္ ကုန္က်မယ္႔ ေငြ အတိအက်ပဲကြ… ”

          ခ်ီကာဂုိသားဟာ တက္စ္ေပးတဲ႔ ပုိက္ဆံအေႀကြေလးေတြကုိ သူ႔လက္ဖ၀ါးတစ္ဖက္ထဲ ထည္႔ယူလုိက္ျပီး ေနာက္လက္ဖ၀ါးတစ္ဖက္နဲ႔ တက္စ္ရဲ႕ လက္အိတ္၀တ္ထားတဲ႔ လက္ကေလးကုိ ဆုပ္ကုိင္လုိက္တယ္။

          “ သမီးေနတဲ႔ ေနရာကုိ ဦးကုိ ေခၚသြားပါလား။ သမီးေမာင္ေလးကုိ ႀကည္႔ျပီး သမီးမိဘေတြနဲ႔လဲ ေတြ႔ ခ်င္တယ္။ ဦးမွာ ရွိတဲ႔ ကံတရားက သမီးလုိအပ္ေနတဲ႔ ကံတရားဟုတ္မဟုတ္ သိရတာေပါ႔ကြာ… ”

          တကယ္ေတာ႔ အဲဒီခ်ီကာဂုိသားဟာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရုံေႀကာအထူးျပဳ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ေဒါက္တာကာလ္တန္အမ္းစထေရာင္းျဖစ္ပါတယ္။

          ေဒါက္တာအမ္းစထေရာင္းတစ္ေယာက္ တက္စ္ရဲ႕ အိမ္ကုိ လုိက္သြားျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ အန္ဒရူးအတြက္ ေဆးရုံတစ္ရုံမွာ ခြဲစိတ္ကုသမႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္ခဲ႔ျပီး အဲဒီအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ကုိလည္း မေတာင္းခံခဲ႔ ပါဘူး။ သိပ္မႀကာခင္မွာပဲ အန္ဒရူးဟာ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္လာခဲ႔ျပီး ေဆးရုံဆင္းႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

          တက္စ္ရဲ႕ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမကေတာ႔ မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုလုံးကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ စျမဳ႕ံျပန္ ေျပာလုိ႔ကုိ မျပီးႏုိင္ႀကေတာ႔ပါဘူး။

          “အဲဒီ ခြဲစိတ္ကုသမႈေလ… အရမ္းအံ႔ႀသဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ ကံတရားပဲေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကုန္က် လိမ္႔မလဲဆုိတာ ကြ်န္မျဖင္႔ ေတြးလုိ႔ေတာင္ မရႏုိင္ဘူး… ”

          တက္စ္ရဲ႕ ေမေမက အဲဒီလုိမ်ိဳး ေရရြတ္ေျပာဆုိတဲ႔အခါတုိင္း တက္စ္ဟာ ဘာမွ မေျပာဘဲ ျပဳံးေနေလ႔ ရွိ ပါတယ္။

          ဒီအံ႔ႀသဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ျဖစ္ရပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်သလဲဆုိတာ သူမ အတိ အက်သိေနတယ္ေလ။

သူမ ကုန္က်လုိက္တာကေတာ႔ တစ္ေဒၚလာ၊ ဆယ္႔တစ္ျပားရယ္… ေနာက္ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ႔ ယုံႀကည္မႈတစ္ခုရယ္ေပါ႔။

http://academictips.org/blogs/the-miracle-of-1-11-true-story/ ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိပါ သည္။

©

မင္းအရိပ္

အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္(၁၀)ဦး အပုိင္း(၂)

၅။       လီကာရွင္း

          ဖခင္ျဖစ္သူသည္ အဆုတ္နာေရာဂါျဖင္႔ ေသဆုံးသြားခ်ိန္၌ လီကာရွင္းမွာ အသက္(၁၆)ႏွစ္သာ ရွိေသး ေသာ္လည္း မိသားစုတာ၀န္မ်ားက သူ႔ပုခုံးေပၚသုိ႔ ေရာက္လာခဲ႔သည္။ ထုိ႔ေႀကာင္႔ သူသည္ ေက်ာင္းမွ ထြက္ခဲ႔ရ ျပီး ပလတ္စတစ္ပန္းတုမ်ား ျပဳလုပ္သည္႔ စက္ရုံတြင္ အလုပ္၀င္လုပ္ခဲ႔ရသည္။ ထုိသုိ႔ အလုပ္၀င္ျပီး (၆)ႏွစ္ႀကာ ေသာအခါ လီသည္ သူ၏ ကုိယ္ပုိင္စက္ရုံကုိ တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ႔ရာမွ ေနာင္တြင္ CK Hutchison Holdings ဟု အမည္ရသည္႔ လုပ္ငန္းႀကီးအျဖစ္ ထင္ရွားေက်ာ္ႀကားလာခဲ႔သည္။ ယခုအခါ CK Hutchison Holdings သည္ အိမ္ျခံေျမ၊ စြမ္းအင္၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ၊ ဆက္သြယ္ေရးႏွင္႔ နည္းပညာက႑မ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားျပဳလုပ္ ထားသည္႔ စီးပြားေရးအင္ပါယာႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေနေပျပီ။ ထူးခြ်န္ေသာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေရးသမားျဖစ္သည္႔ လီသည္ သူ၏ Horizon Ventures လုပ္ငန္းမွတဆင္႔ Facebook၊ Skype၊ Spotify ႏွင္႔ Hampton Creek တုိ႔ကဲ႔သုိ႔ ေသာ ကမၻာေက်ာ္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ထားသည္။

          အသက္(၈၇)ရွိျပီျဖစ္ျပီး ေဒၚလာ(၁၉.၅)ဘီလီယံႀကြယ္၀သည္႔ လီကာရွင္းသည္ အလုပ္မ်ားအား ေလွ်ာ႔ ခ်မည္႔ဟန္မေပၚေသးေပ။ ႀသဂုတ္လအတြင္းတြင္ လီသည္ သူ၏ အလွကုန္ပစၥည္းမ်ားလက္ကားေရာင္းခ် လ်က္ရွိသည္႔ AS Waston ကုမၸဏီအတြက္ (၁၂၀၀၀)ခုေျမာက္ ရုံးခြဲကုိ ဖြင္႔လွစ္လုိက္ျပီး ၄င္းအား ကမၻာ႔အႀကီး ဆုံးအလွကုန္ပစၥည္းလက္ကားေရာင္းခ်ေရးကုမၸဏီ ျဖစ္လာေစခဲ႔သည္။

၄။       အယ္၀ါလစ္ ဘင္ တာလာ ဘင္ အဗၺဒူ အဇစ္ အယ္ ေဆာ႔

          မင္းသားအယ္၀ါလစ္သည္ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံးဘုရင္ျဖစ္သူ အဗၺဒူ အဇစ္ အယ္ ေဆာ႔၏ ေျမးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံႏွင္႔ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းတလႊားရွိ ကုမၸဏီေျမာက္ျမားစြာတုိ႔တြင္ ေငြေႀကး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ စီးပြားေရးအင္ပါယာတစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္ထားသူျဖစ္သည္။ ၁၉၈၀ခုႏွစ္တြင္ အယ္၀ါလစ္သည္ Kingdom Holding ကုမၸဏီအား စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္ျပီး အိမ္ျခံေျမလုပ္ငန္းမွသည္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းမ်ားအထိ လုပ္ကုိင္သည္။ သူသည္ Twitter၊ The Four Seasons၊ Time Warner ႏွင္႔ Motorola စသည္႔ ကမၻာေက်ာ္ကုမၸဏီမ်ားတြင္ အစုရွယ္ယာမ်ား ထည္႔၀င္ထားျပီးျဖစ္သည္။

          အယ္၀ါလစ္၏ ႀကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈမွာ ေဒၚလာ(၂၂.၅)ဘီလီယံရွိသည္ဟု ခန္႔မွန္းႀကေသာ္လည္း သူ၏ ပုိင္ဆုိင္မႈႏွင္႔ပတ္သက္၍ ယခုအခ်ိန္မထိ မည္သူမွ် အတိအက်မသိႀကေခ်။ ၂၀၁၃ခုႏွစ္တြင္ အယ္၀ါလစ္သည္ သူ၏ ႀကြယ္၀မႈအား ေလွ်ာ႔၍ ခန္႔မွန္းသည္ဟု ဆုိကာ Forbes မဂၢဇင္းအား တရားစြဲခဲ႔ေသးသည္။ သူ၏ ပုိင္ဆုိင္ မႈမ်ားအားလုံးကုိ လွဴဒါန္းမည္ျဖစ္ေႀကာင္း ၂၀၁၆ခုႏွစ္၊ ေႏြရာသီတြင္ ေႀကျငာထားခဲ႔သည္။

၃။       မူကက္ရွ္ အန္ဘာနီ

          အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ အခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သူ မူကက္ရွ္ အန္ဘာနီသည္ သူ၏ ဖခင္ျဖစ္သူ ၂၀၀၂ခုႏွစ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားျပီးေနာက္ Reliance Industries အား လက္လႊဲရယူခဲ႔သူျဖစ္သည္။ Reliance Industries သည္ စြမ္းအင္၊ ေရနံထြက္ပစၥည္းမ်ား၊ အထည္အလိပ္၊ သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင္႔ အျခားေသာ လုပ္ငန္း တုိ႔မွ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ(၆၂)ဘီလီယံခန္႔ ၀င္ေငြရရွိလ်က္ရွိသည္။

          မူကက္ရွ္ အန္ဘာနီ၏ ႀကြယ္၀မႈမွာ ေဒၚလာ(၂၄.၈)ဘီလီယံရွိျပီး အေမရိကန္ေဒၚလာ(၁)ဘီလီယံကုန္ က်ခံတည္ေဆာက္ထားသည္႔ မြန္ဘုိင္းစံအိမ္ႀကီးကုိလည္း ပုိင္ဆုိင္သည္။

          လြန္ခဲ႔ေသာေလးႏွစ္ခန္႔က အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးမွာ ေဒၚလာ(၁.၁)ထရီလီယံရွိခဲ႔ရာ ၂၀၃၀ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚလာ(၃၀)ထရီလီယံသုိ႔ ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ေႀကာင္း အန္ဘာနီက ေဟာကိန္းထုတ္ထားေလသည္။

၂။       ဂ်က္မာ

          အာရွတုိက္ႏွင္႔ တရုတ္ႏုိင္ငံတုိ႔၏ ဒုတိယအခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သူ ဂ်က္မာသည္ ၁၉၈၈ခုႏွစ္တြင္ Yellow Pages ဟု အမည္ရသည္႔ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံးအင္တာနက္ကုမၸဏီကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔သူျဖစ္သည္။ ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ ထုိကုမၸဏီကုိ ႏုိင္ငံပုိင္ကုမၸဏီအျဖစ္ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ႔ရျပီးေနာက္ (၃)ႏွစ္အႀကာတြင္ ဂ်က္မာ သည္ ေဒၚလာ(၆၀၀၀၀)ျဖင္႔ အလီဘာဘာကုိ စတင္တည္ေထာင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ တည္ေထာင္ခဲ႔ျပီး (၁၅)ႏွစ္ အႀကာတြင္ အဆုိပါကုမၸဏီသည္ ေဒၚလာ(၂၅)ဘီလီယံတန္ဖုိးရွိသည္႔ အင္တာနက္ေပၚမွ အေရာင္းအ၀ယ္မ်ား ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ခဲ႔ျပီး ကမၻာ႔စံခ်ိန္ကုိ ခ်ိဳးႏုိင္ခဲ႔ေလသည္။

          ၂၀၁၅ခုႏွစ္တြင္ အလီဘာဘာ၏ ၀က္ဘ္ဆုိက္မ်ားကုိ အသုံးျပဳကာ ပစၥည္းအတုေရာင္းခ်သူမ်ားေႀကာင္႔ ကုမၸဏီ၏ ရွယ္ယာတန္ဖုိးမွာ (၂၂)ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ က်ဆင္းသြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဂ်က္မာသည္ မည္သုိ႔မွ် စုိးရိမ္ပူ ပန္ပုံမျပဘဲ အလီဘာဘာ၏ ကာလႀကာရွည္ေအာင္ျမင္မႈအေပၚ ယုံႀကည္မႈရွိေနသည္။ သူက သူ၏ ကုမၸဏီမွာ ကမၻာ႔အႀကီးဆုံးေစ်းကြက္တစ္ခုကုိ စုိးမုိးထားႏုိင္ဆဲျဖစ္ျပီး တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးတုိးတက္မႈေႏွးေကြးလာျခင္း အေပၚ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက အလြန္အကြ်ံစုိးရိမ္ျပေနျခင္းသာျဖစ္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ႔သည္။

          ေဒၚလာ(၂၆.၅)ဘီလီယံႀကြယ္၀သူ ဂ်က္မာသည္ သူ၏ အလီဘာဘာအား တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ ျပင္ပကမၻာ တြင္လည္း ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရရွိလာေအာင္ အစီအစဥ္ေရးဆြဲလုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။

၁။       ၀မ္က်င္းလင္

          ေဒၚလာ(၂၉.၂)ဘီလီယံႀကြယ္၀သူ ၀မ္က်င္းလင္သည္ တရုတ္ႏုိင္ငံသာမက အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာ ဆုံးပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္။ အိမ္ျခံေျမလုပ္ငန္းဂုရုႀကီး ၀မ္က်င္းလင္သည္ ၁၉၇၀မွ ၁၉၈၆ခုႏွစ္အထိ တရုတ္ျပည္သူ႔ တပ္မေတာ္တြင္ စစ္မႈထမ္းခဲ႔ျပီးမွ စီးပြားေရးေလာကသုိ႔ အေျခခ်လာခဲ႔သူျဖစ္သည္။ ၀မ္သည္ လုပ္ငန္းက႑ ေပါင္း တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္ လုပ္ကုိင္ေနသူျဖစ္ျပီး သူ၏ Dalian Wanda Group မွတစ္ဆင္႔ ကုမၸဏီေပါင္း ရာႏွင္႔ခ်ီ ၍ ပုိင္ဆုိင္သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုကုမၸဏီမ်ားထဲတြင္ ျဗိတိသွ်မွ ရြက္သေဘၤာမ်ားျပဳလုပ္သည္႔ Sunseeker ႏွင္႔ အေမရိကန္ေဖ်ာ္ေျဖေရးကုမၸဏီ AMC တုိ႔လည္း ပါ၀င္ႀကသည္။ ႀသစေတးလ်ႏုိင္ငံ၊ ဆစ္ဒနီျမိဳ႕ႏွင္႔ စပိန္ႏုိင္ငံ၊ မက္ဒရစ္ျမိဳ႕တုိ႔ရွိ အိမ္ျခံေျမလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ၀မ္၏ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားအနက္ အႀကီးဆုံးလုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ ႀကသည္။

          ၂၀၁၄ႏွင္႔ ၂၀၁၅ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ၀မ္သည္ သူ၏ Wanda Commercial Properties ႏွင္႔ Wanda Cinema Line တုိ႔ကုိ အမ်ားပုိင္ရွယ္ယာစာရင္းတင္ျခင္းအားျဖင္႔ ပုိင္ဆုိင္မႈေဒၚလာ(၁၃.၂)ဘီလီယံမွ ေဒၚလာ (၃၀)ဘီလီယံသုိ႔ ႏွစ္ဆျမွင္႔တင္ႏုိင္ခဲ႔သည္။ ထုိ႔ျပင္ ၀မ္သည္ စပိန္ႏုိင္ငံမွ အက္သလက္တီကုိမက္ဒရစ္ေဘာလုံး ကလပ္၏ ရွယ္ယာ(၂၀)ရာခုိင္ႏႈန္းအား ေဒၚလာ(၅၂)သန္းျဖင္႔ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံခဲ႔ျပီး World Trithalon Corp; ကုိ ေဒၚလာ(၆၅၀)သန္းျဖင္႔ ၀ယ္ယူခဲ႔သည္။

          ၀မ္က သူ၏ အနာဂတ္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကုိ အႏုပညာလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမည္ဟု ေျပာႀကား ထားျပီး ၂၀၁၆ခုႏွစ္တြင္ Jurassic World ႏွင္႔ The Dark Knight စေသာ နာမည္ေက်ာ္ ရုပ္ရွင္ကားမ်ား ထုတ္ လုပ္ခဲ႔သည္႔ Legendary Entertainment ကုိ ေဒၚလာ(၃.၅)ဘီလီယံျဖင္႔ ၀ယ္ယူခဲ႔သည္။ ထုိသုိ႔ျဖင္႔ ေဟာလီး ၀ုဒ္ရုပ္ရွင္ေလာကတြင္ ၀မ္၏ ႀသဇာအာဏာတုိ႔ ႀကီးထြားလာခဲ႔သလုိ ကမၻာ႔၀င္ေငြအေကာင္းဆုံးရုပ္ရွင္ကုမၸဏီ တစ္ခုအား ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ခဲ႔ေလသည္။

အႏွစ္ခ်ဳပ္

အခ်ဳပ္အားျဖင္႔ ဆုိရေသာ္ အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္မ်ားတြင္ မိမိဘာသာ ႀကိဳးစားရုန္းကန္ျပီး ခ်မ္းသာလာသူ (၇)ဦးအထိပါ၀င္ျပီး မိဘအေမြအႏွစ္မ်ားကုိ ဆက္ခံကာ တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ႔သူ (၃)ဦး ပါ၀င္သည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ ၄င္းတုိ႔လုပ္ကုိင္သည္႔ လုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင္႔ ႀကည္႔မည္ဆုိပါက နည္းပညာ က႑မွ (၄)ဦး၊ အိမ္ျခံေျမက႑မွ (၂)ဦး၊ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈက႑မွ (၂)ဦး၊ ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမွ (၁)ဦး ႏွင္႔ ေရနံႏွင္႔စြမ္းအင္လုပ္ငန္းမွ (၁)ဦးတုိ႔ ပါ၀င္ေႀကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာဆုံး ဘီလ်ံနာမ်ားတြင္ အသက္(၄၄)ႏွစ္မွ အသက္(၈၇)ႏွစ္အထိ အရြယ္အမ်ိဳး မ်ိဳး ပါ၀င္ႀကေသာ္လည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင္႔ အခ်ိန္တုိအတြင္း ဘီလ်ံနာျဖစ္လာႀကသူမ်ားမွာ နည္းပညာက႑ မွ ျဖစ္ေႀကာင္း ေတြ႔ရွိရေပသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာရွတုိက္မွ ျဖစ္ေပရာ အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္မ်ားအေႀကာင္း ဖတ္ရႈရင္းျဖင္႔ မိမိတုိ႔အတြက္ အသိပညာတုိးစရာ တစ္စုံတစ္ခု ရရွိႏုိင္ပါေစ ေႀကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါသည္။

ကုိးကား

http://www.businessinsider.com/richest-people-in-asia-2016-1/

©

မင္းအရိပ္

အာရွတုိက္၏ အခ်မ္းသာဆုံးပုဂၢဳိလ္(၁၀)ဦး အပုိင္း(၁)

(ေအာက္ဆုံးမွေန၍ ၀ဲမွယာသုိ႔)

၁၀။     ေလကြ်င္း

          အျခားေသာ ၂၁ရာစုတရုတ္ဘီလ်ံနာမ်ားကဲ႔သုိ႔ပင္ ေလကြ်င္းသည္ နည္းပညာက႑ျဖင္႔ ႀကြယ္၀ခ်မ္း သာလာခဲ႔သူျဖစ္ျပီး ေဒၚလာ(၁၄.၄)ဘီလ်ံ ႀကြယ္၀သည္။ ကမၻာေပၚတြင္ စတုတၳအေရာင္းအသြက္ဆုံးႏွင္႔ တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ အႀကီးဆုံးစမတ္ဖုန္းကုမၸဏီျဖစ္သည္႔ သူ၏ ေရွာင္မီစမတ္ဖုန္းကုမၸဏီကုိ တည္ေထာင္ျပီး (၃) ႏွစ္အတြင္းမွာပင္ အဆုိပါဥစၥာဓနမ်ားကုိ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။

          ေလကြ်င္းသည္ ေကာလိပ္ျပီးျပီးခ်င္း တရုတ္ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္ကုမၸဏီ - Kingsoft တြင္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး အျဖစ္ အလုပ္၀င္ခဲ႔သည္။ သူသည္ Kingsoft တြင္ ၀န္ထမ္းဘ၀မွ နည္းပညာအရာရွိခ်ဳပ္၊ ဥကၠဌႏွင္႔ စီအီးအုိ တာ၀န္မ်ား အဆင္႔ဆင္႔ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ျပီးေနာက္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္တြင္ ႏႈတ္ထြက္ခဲ႔သည္။ ထုိ႔ေနာက္ စီးပြားေရးတစ္ဦး အေနျဖင္႔ ႏွစ္အနည္းငယ္ျဖတ္သန္းျပီးေနာက္ ဥစၥာဓနအနည္းငယ္ႀကြယ္၀လာခဲ႔ေသာ စြန္႔ဦးတီထြင္လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ဦးအေနႏွင္႔ ၂၀၁၀ခုႏွစ္တြင္ ဂူးဂဲလ္တရုတ္၏ စီမံခန္႔ခြဲေရး၀န္ထမ္းေဟာင္းတစ္ဦးႏွင္႔ ေပါင္းကာ ေရွာင္မီကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔သည္။ ၂၀၁၁ခုႏွစ္တြင္ ေလကြ်င္းသည Kingsoft ၏ ဘုတ္အဖြဲ႔ဥကၠဌလည္း ျဖစ္လာခဲ႔ရာ ၄င္း သည္ ကုမၸဏီႏွစ္ခုကုိ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားအျဖစ္ တည္ေဆာက္ယူခဲ႔ရာ ေရွာင္မီစမတ္ဖုန္းမ်ားအတြက္ Cloud – Storage ကုိ Kingsoft မွ ပံ႔ပုိးေပးႏုိင္ခဲ႔သည္။

          တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ Apple ဟု တင္စားျခင္းခံရသည္႔ ေရွာင္မီကုမၸဏီသည္ ယခုအခါ ကမၻာေပၚတြင္ ဒုတိယ တန္ဖုိးအႀကီးဆုံး တစ္ဦးတည္းပုိင္ဖုန္းကုမၸဏီအျဖစ္ ေဒၚလာ(၄၆)ဘီလီယံတန္ဖုိးျဖင္႔ ရပ္တည္လ်က္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါ ေရွာင္မီကုမၸဏီ၏ ေရာင္းရႏႈန္းမ်ား က်လာလ်က္ရွိရာ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားက ႏုိင္ငံရပ္ျခားေစ်း ကြက္မ်ားတြင္ တည္ျငိမ္မႈရွိေစရန္ အာရုံထားသင္႔ေႀကာင္း အႀကံျပဳထားႀကသည္။

၉။       ဒလိဆန္ဒဗြီ

          ၁၉၈၂ခုႏွစ္တြင္ ကာလကတၱားတကၠသုိလ္မွ ဘြဲ႔ရျပီးေနာက္ ဒလိဆန္ဒဗြီသည္ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ ေဆးမ်ိဳးစုံ လက္ကားေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ စတင္၀င္ေရာက္လုပ္ကုိင္ခဲ႔ျပီးေနာက္ စိတ္ႀကြစိတ္က်ေရာဂါကုေဆးျဖစ္ ေသာ Lithuson ကုိ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ရန္ အႀကံျဖစ္ေပၚခဲ႔သည္။ ထုိအခ်ိန္က အိႏၵိယႏုိင္ငံအေရွ႕ပုိင္းတြင္ Lithuson ေဆးကုိ ၀ယ္ယူရရွိႏုိင္ရန္ အင္မတန္ခက္ခဲေနခဲ႔သည္႔ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ျဖင္႔ Sun ေဆး၀ါးထုတ္ လုပ္ေရးလုပ္ငန္း သေႏၶတည္လာခဲ႔ျပီး ဆန္ဒဗြီ၏ ဖခင္က ေဒၚလာ(၁၀၀၀)ကုိ စတင္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေပးခဲ႔သည္။

          စတင္တည္ေထာင္သည္႔ႏွစ္မွာပင္ ဆန္ဒဗြီ၏ လုပ္ငန္းသည္ ေဒၚလာ(၁)သိန္းဖုိးခန္႔ ေရာင္းခ်ႏုိင္ခဲ႔ျပီး ၁၉၉၄ခုႏွစ္တြင္ ဘုံေဘစေတာ႔အိတ္ခ်ိန္း၌ စာရင္း၀င္ကုမၸဏီျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ လုပ္ငန္းတုိးခ်ဲ႕ကာ ေဆး၀ါးေပါင္းစုံထုတ္လုပ္ေရးေစ်းကြက္သုိ႔ ၀င္ေရာက္ခဲ႔သည္။ ၂၀၁၂ခုႏွစ္တြင္ ဆန္ဒဗြီသည္ ကုမၸဏီဘုတ္အဖြဲ႔ဥကၠဌအျဖစ္မွ ဆင္းေပးခဲ႔ျပီး ကုမၸဏီမန္ေနဂ်င္းဒါရုိက္တာအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ျပီး ေဒၚ လာ(၄.၅)ဘီလီယံတန္ဖုိးခန္႔ရွိေသာ ေဆး၀ါးမ်ား ေရာင္းခ်ေပးႏုိင္ခဲ႔သည္။

          ေဒၚလာ(၁၆.၄)ဘီလီယံႀကြယ္၀ေသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံသား ဆန္ဒဗြီသည္ ရွန္တီလာဆန္ဒဗြီေဖာင္ေဒးရွင္း ကုိ တည္ေထာင္ထားျပီး ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္လ်က္ရွိသည္။

၈။       အာဂ်င္ပရန္ဂ်ီ

          ၁၉၆၆ခုႏွစ္တြင္ စတန္းဖုိ႔တကၠသုိလ္၌ ပညာသင္ႀကားေနေသာ အသက္(၂၁)ႏွစ္အရြယ္ အာဂ်င္ပရန္ဂ်ီ သည္ ဖခင္ျဖစ္သူ ကြယ္လြန္သြားေသာေႀကာင္႔ ဖခင္ႀကီး၏ West India Vegetable Products ကုမၸဏီအား အေမြဆက္ခံ၍ ခန္႔ခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ရန္ျဖစ္လာခဲ႔သည္။ ပရန္ဂ်ီ၏ ဦးေဆာင္မႈေအာက္တြင္ ကုမၸဏီအား Wipro ဟု အမည္ေျပာင္းခဲ႔ျပီး လုပ္ငန္းေပါင္းစုံလုပ္ကုိင္ခဲ႔ရာ အိမ္သာ၊ ေရခ်ိဳးခန္းသုံးပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ျခင္းမွ IT လုပ္ ငန္းမ်ားျပဳလုပ္ျခင္းအထိ ပါ၀င္ခဲ႔သည္။ Wipro သည္ ယခုအခါ အိႏၵိယ၏ တတိယအႀကီးဆုံး ITကုမၸဏီအျဖစ္ ရပ္တည္လ်က္ရွိျပီး ေဒၚလာ(၇.၆)ဘီလီယံအထိ ၀င္ေငြရရွိခဲ႔သည္။

          ယခုႏွစ္စပုိင္းမွာပင္ ပရန္ဂ်ီသည္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ၊ ဒါးလက္စ္ျမိဳ႕အေျခစုိက္ အႀကံေပးလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္ သူ အဘီဒါလီနီမက္၀ါလာအား ကုမၸဏီ၏ စီအီးအုိအျဖစ္ ခန္႔အပ္ကာ Wipro အား ေနာက္တစ္ဆင္႔သုိ႔ တက္ လွမ္းႏုိင္ေရး ႀကိဳးပမ္းေနသည္။ နီမက္၀ါလာသည္ ျပိဳင္ဘက္ကုမၸဏီ တာတာအႀကံေပးလုပ္ငန္းမွ ေျပာင္းေရႊ႕ လာျခင္းျဖစ္သည္။

          ေဒၚလာ(၁၆.၅)ဘီလီယံႀကြယ္၀ေသာ ပရန္ဂ်ီသည္ စိတ္သေဘာထားေကာင္းမြန္ျခင္းေႀကာင္႔ နာမည္ ေက်ာ္ႀကားသူတစ္ဦးျဖစ္ျပီး သူ၏ ပုိင္ဆုိင္မႈတစ္၀က္အား လွဴဒါန္းရန္ကတိျပဳလက္မွတ္ေရးထုိးထားသူလည္း ျဖစ္သည္။

၇။       မာဟြာထန္

          ေဆာ႔ဖ္၀ဲလ္အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးျဖစ္သူ မာဟြာထန္သည္ ၁၉၉၈ခုႏွစ္၌ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏ အႀကီးဆုံး အင္ တာနက္ေပၚတယ္ျဖစ္သည္႔ Tencent Holdings ကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔သူျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က သူ၏ အသက္မွာ (၂၅)ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ မာ၏ ကုမၸဏီသည္ ထင္ရွားျပီး လူသုံးမ်ားသည္႔ မက္ေဆ႔ခ်္၀န္ေဆာင္မႈျဖစ္ေသာ QQ၊ အသုံးျပဳသူေပါင္း သန္း(၆၀၀)ေက်ာ္ရွိသည္႔ မုိဘုိင္းစာပို႔၀န္ေဆာင္မႈျဖစ္ေသာ WeChat၊ မုိဘုိင္းကုန္သြယ္ ေရး၀န္ေဆာင္မႈတစ္ခုျဖစ္ေသာ WeChat Wallet ႏွင္႔ တရုတ္ႏုိင္ငံတြင္ အႀကီးဆုံးျဖစ္ေသာ အြန္လုိင္းဂိမ္း ၀န္ ေဆာင္မႈျဖစ္သည္႔ Tencent Games တုိ႔ကုိ ပုိင္ဆုိင္သည္။

          လြန္ခဲ႔သည္႔ႏွစ္က မာဟြာထန္သည္ ႀကီးမားေသာ အေရာင္းအ၀ယ္ႏွစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္ခဲ႔သည္။ ဧျပီလတြင္ 58.com ၏ ရွယ္ယာတန္ဖုိး ေဒၚလာသန္း(၄၀၀)ကုိ ၀ယ္ယူခဲ႔ျပီး ထုိလအတြင္းမွာပင္ မုိဘုိင္းဂိမ္းမ်ား ေရးဆြဲ သည္႔ Glu Mobile ၏ ရွယ္ယာ ေဒၚလာ(၁၂၆)ဖုိး ၀ယ္ယူခဲ႔ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္သည္။ မာ၏ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈမွာ ေဒၚ လာ(၁၇.၁)ဘီလီယံျဖစ္သည္။

၆။       လီေက်ာက္က်ီး

          ၁၉၄၈ခုႏွစ္တြင္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၌ ကြန္ျမဴနစ္တုိ႔ အာဏာရယူလုိက္ေသာအခါ ေဟာင္ေကာင္သုိ႔ ထြက္ေျပး လာႀကသူမ်ားအနက္ လီေက်ာက္က်ီးသည္ တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ေရႊႏွင္႔ ေငြေႀကးအိတ္ခ်ိန္း အ ေရာင္းအ၀ယ္တုိ႔ကုိ လုပ္ကုိင္ခဲ႔ျပီးေနာက္ ၁၉၇၃ခုႏွစ္၌ Henderson ေျမယာဖြံ႔ျဖိဳးေရးလုပ္ငန္းကုိ စတင္ တည္ ေထာင္ခဲ႔သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္(၄၃)ႏွစ္အႀကာတြင္ Henderson သည္ ေဟာင္ေကာင္ႏွင္႔ တရုတ္ႏုိင္ငံ တုိ႔တြင္ ထိပ္တန္းအိမ္ေျမျခံလုပ္ငန္းတစ္ခုျဖစ္လာခဲ႔သည္။

          တက္ႀကြေသာ ပရဟိတသမားျဖစ္သည္ လီသည္ ပညာေရးမွ စ၍ လယ္သမားမ်ား ေလ႔က်င္႔ေရးပရုိ ဂရမ္မ်ား စေသာ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေဒၚလာသန္း(၁၀၀)ေက်ာ္ လွဴဒါန္းခဲ႔ျပီးျဖစ္သည္။ ေဒၚလာ(၁၈.၅) ဘီလီယံႀကြယ္၀သူ လီသည္ ေအာက္တုိဘာလတြင္ သူ၏ ခုနစ္ေယာက္ေျမာက္ေျမးကေလးေမြးဖြားသည္႔ အထိမ္းအမွတ္အေနႏွင္႔ ေဒၚလာ(၁.၉)သန္းခန္႔အား သူ၏ မိတ္ေဆြႏွင္႔ အလုပ္သမားမ်ားအား ေပးအပ္လွဴ ဒါန္းခဲ႔ေသးသည္။

ကုိးကား

http://www.businessinsider.com/richest-people-in-asia-2016-1/

©

မင္းအရိပ္

ေရတစ္ဖန္ခြက္

ပါေမာကၡႀကီးဟာ သူ႔အတန္းကုိ ေရအနည္းငယ္ထည္႔ထားတဲ႔ ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကုိ ကုိင္ျပီး စတင္လုိက္ ပါတယ္။ သူဟာ ဖန္ခြက္ကုိ အတန္းထဲက ေက်ာင္းသားအားလုံး ျမင္သာေအာင္ ေျမွာက္ျပထားျပီး ေမးခြန္းတစ္ ခု ေမးလုိက္တယ္။

“ ဒီဖန္ခြက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေလးမယ္ထင္လဲတပည္႔တုိ႔… ငါးဆယ္ဂရမ္လား၊ တစ္ရာဂရမ္လား၊ တစ္ရာႏွစ္ဆယ္႔ငါးဂရမ္လား… ”

“ အေလးခ်ိန္ မခ်ိန္ႀကည္႔ဘဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ေသခ်ာသိမလဲဆရာ ”လုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ျပန္ေျဖႀကတယ္။

“ ေကာင္းျပီ။ ဒီေတာ႔ ဆရာထပ္ေမးခ်င္တာက ဆရာ ဒီခြက္ကုိ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ ကုိင္ေျမွာက္ ထားလုိက္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ ”လုိ႔ ပါေမာကၡႀကီးက ထပ္ေမးျပန္တယ္။

“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ”လုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ျပဳိင္တူျပန္ေျဖႀကတဲ႔အခါ ပါေမာကၡႀကီးက ထပ္ေမးျပန္ တယ္။

“ ေကာင္းျပီ… ဒါျဖင္႔ တစ္နာရီေလာက္ ကုိင္ေျမွာက္ထားမယ္ဆုိရင္ေရာကြာ ”

“ ဆရာ႔လက္ေမာင္း နာက်င္လာမွာေပါ႔ ”လုိ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ျပန္ေျဖတယ္။

“ မင္းမွန္တယ္တပည္႔… ဒါျဖင္႔ တစ္ေနကုန္ ကုိင္ေျမွာက္ထားမယ္ဆုိရင္ေရာ ဘာျဖစ္မလဲကြာ ”

“ဆရာ႔လက္ေမာင္း ထုံလာမယ္။ ႀကြက္သားေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္နာက်င္လာမယ္။ လက္က အေႀကာ ေသသလုိ ျဖစ္သြားျပီး ေဆးရုံသြားရမွာ ေသခ်ာတယ္”လုိ႔ အျခားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ေျဖလုိက္ေတာ႔ ေက်ာင္းသားအားလုံး တဟားဟားနဲ႔ ပြဲက်သြားႀကတယ္။

“ သိပ္မွန္တာေပါ႔။ အဲဒီလုိအျဖစ္အပ်က္သုံးခုစလုံးမွာ ဒီဖန္ခြက္ရဲ႕ အေလးခ်ိန္ေျပာင္းသြားသလား ”လုိ႔ ပါေမာကၡႀကီးက ေမးလုိက္တဲ႔အခါ ေက်ာင္းသားအားလုံးက “ မေျပာင္းပါဘူး ”လုိ႔ ျပိဳင္တူေျဖလုိက္ႀကတယ္။

“ ဒါျဖင္႔ လက္ေမာင္းထုံလာတာေတြ၊ ႀကြက္သားေတြ နာက်င္လာတာေတြက ဘာေႀကာင္႔ျဖစ္တာလဲ ” လုိ႕ ပါေမာကၡႀကီးက ထပ္ေမးလုိက္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ ေက်ာင္းသားအားလုံး ဘာမွျပန္မေျဖတတ္ေတာ႔ဘဲ တုံဏိ ဘာေ၀ျဖစ္ကုန္ႀကေတာ႔တယ္။

“ ထုံတာေတြ၊ နာတာေတြ မျဖစ္ေအာင္ ဆရာဘာလုပ္သင္႔သလဲ ”လုိ႔ ပါေမာကၡႀကီးက ထပ္ေမးျပန္ တယ္။

“ ဖန္ခြက္ကုိ ကိုင္ေျမွာက္မထားဘဲ ခ်ထားလုိက္ေပါ႔ဆရာ ”

တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ ေက်ာင္းသားက ျပန္ေျဖလုိက္တယ္။

“ ေသခ်ာတာေပါ႔ ”

ပါေမာကၡႀကီးက ျပဳံးျပီး ျပန္ေျပာတယ္။

“ ဘ၀ျပႆနာတခ်ိဳ႕ဟာလည္း ဒီလုိပဲကြ။ ျပႆနာကုိ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ မိနစ္အနည္းငယ္ေလာက္ ကုိင္ ေျမွာက္ထားမိရင္ ဘာမွမထိခုိက္သလုိပါပဲ။ ျပႆနာကုိ အႀကာႀကီးထုိင္ျပီး စဥ္းစားေတြးေတာမိေနျပီဆုိရင္ ေတာ႔ ထုံက်င္ကုိက္ခဲမႈေတြ စတင္လာျပီ။ အဲဒီထက္ပုိျပီးႀကာႀကာ ဆုပ္ကုိင္ထားမိရင္ေတာ႔ အေႀကာေသတာမ်ိဳး ျဖစ္လာလိမ္႔မယ္။ မင္းတုိ႔ ဘာမွ ဆက္လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။ ”

ပါေမာကၡႀကီးက ေက်ာင္းသားအားလုံးကုိ တစ္ခ်က္ေ၀႔ႀကည္႔ျပီး ထပ္ေျပာလုိက္တယ္။

“ မင္းတုိ႔ဘ၀မွာ စိန္ေခၚမႈေတြ၊ ျပႆနာေတြကုိ ေတြးေတာႀကံဆေနဖုိ႔ အေရးႀကီးတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါ ေပမယ္႔ အဲဒီထက္ပုိအေရးႀကီးတာက ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အဆုံး၊ မင္းတုိ႔ အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္မတုိင္မီမွာေတာ႔ အဲဒီအရာ ေတြကုိ ဆုပ္ကုိင္မထားဘဲ ေအာက္ကုိ ခ်ထားလုိက္ဖုိ႔ လုိတယ္။ ဒါမွသာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မျဖစ္ေတာ႔ဘဲ မနက္ တုိင္းမွာ လန္းဆန္းစြာနဲ႔ အားအင္ျပည္႔၀စြာ ႏုိးထလာႏုိင္မွာျဖစ္ျပီး မင္းတုိ႔လမ္းေႀကာင္းေပၚမွာ ရွိေနတဲ႔ အခက္ အခဲတုိင္း၊ စိန္ေခၚမႈတုိင္းကုိ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းႏုိင္ႀကမွာျဖစ္တယ္တပည္႔တုိ႔… ”

http://www.reachdominica.org/inspirational/the-glass-of-water ကုိ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆုိ ပါသည္။

©

မင္းအရိပ္

ဇင္ေယာ္ငွက္

လႈိင္းထန္ေလႀကမ္း

ဘယ္ေလာက္ပင္ရမ္းပါေစ

အညံ႔မခံ

ရည္ရြယ္ရာကုိ ေရာက္ေအာင္ပ်ံမယ္။

©

မင္းအရိပ္

စီးကရက္တစ္လိပ္ရဲ႕အတၳဳပၸတၱိ

စီးကရက္တစ္လိပ္ရဲ႕အတၳဳပၸတၱိ

စီးကရက္တစ္လိပ္ရဲ႕ပ်က္သုဥ္းျခင္း

မီးျခစ္နဲ႔စတယ္…

ေ၀႔ပ်ံတက္သြားတဲ႔ အေငြ႔ေတြထဲမွာ

ရင္ခုန္လႈိက္ေမာျခင္းေတြ

ႀကည္ႏူးရႊင္ပ်ျခင္းေတြ

ႏြမ္းလ်ပင္ပန္းျခင္းေတြ

တမ္းတလြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြပါတယ္…

ျပာရီရီအခုိးအလ်ံေတြနဲ႔ျပည္႔ေနတဲ႔

မ်က္ႏွာက်က္ေပၚမွာ

ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံေတြ

ကဗ်ာရြတ္သံေတြ

စကားေျပာသံေတြ

ျပီးေတာ႔

ႀကည္သာခ်ိဳအီတဲ႔

စည္းခ်က္မမွန္တမွန္

ႏွလုံးသားသံစဥ္ေတြလည္း ႀကားရႏုိင္တယ္…

မ်က္စိကုိမွိတ္

ရွဴထုတ္လုိက္တဲ႔ေလထဲမွာ

ဖြင္႔မေျပာျဖစ္ခဲ႔တဲ႔အေႀကာင္းအရာေတြ

သုိ၀ွက္ထားတဲ႔ခံစားမႈေတြ

ေတာင္စဥ္ေရမရအေတြးေတြ

၀င္႔ထည္ေတာက္ပခဲ႔မႈေတြနဲ႔

ညွိဳးႏြမ္းေနတဲ႔ ေနာင္တတရားေတြကုိလည္း

ျမင္ရႏုိင္မယ္…

စီးကရက္ရဲ႕ မီးခုိးေငြ႔ေတြထဲမွာ

ဘာလိမ္လည္မႈမွမပါဘူး

လွည္႔ဖ်ားျခင္းလည္းမရွိဘူး

ရွာတတ္မယ္ဆုိ

ဘ၀တစ္ခုရဲ႕အဓိပၸါယ္ေတြကုိ ေတြ႔ရတတ္တယ္…

စီးကရက္တစ္လိပ္မကုန္ဆုံးခင္

ကုတင္ေပၚက ကြ်န္ေတာ္႔ညေလးဟာ

ရသေပါင္းစုံျပည္႔ႏွက္ေနတဲ႔ (ဘ၀မွတ္တမ္းတင္)

ရုပ္ရွင္ညေလးပဲေပါ႔…

©

မင္းအရိပ္

ကမၻာေပၚမွ ထူးဆန္းေသာ တိရိစ ၦာန္ကေလးမ်ား

အခုေဖာ္ျပမယ္႔ပုံေတြထဲက တိရိစ ၦာန္ေလးေတြကုိ သင္ မျမင္ဖူးဖုိ႔ ၉၀ရာခုိင္ႏႈန္းရွိပါတယ္။

တစ္ပုံခ်င္းစီမွာ သူတုိ႔နာမည္ေလးေတြနဲ႔ ေတြ႔ရတဲ႔ေနရာေလးေတြကုိ ေရးသားထားပါတယ္။

ကုိးကား: www.reddit.com

The pink-eyed Caedicia
ပန္းေရာင္မ်က္လုံးဓားခုတ္ေကာင္ျဖစ္ပါတယ္။
ပစိဖိတ္ကုန္းျမင္႔ေဒသ၊ မူလာေတာင္တန္းမွာ ေနထုိင္က်က္စားႀကပါတယ္။



The Nendo tube-nosed fruit bat
ရုပ္ရွင္ေတြထဲက မေကာင္းဆုိး၀ါးတစ္ေကာင္ေကာင္နဲ႔ တူေနတဲ႔ ဒီလင္းႏုိ႔ကုိ ၂၀၀၉ခုႏွစ္တုန္းက ပါပူး၀ါနယူးဂီနီမွာ 
ေတြ႔ရွိခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။



The Cherax Pulcher

အထက္ပါေရာင္စုံဂဏန္းကုိေတာ႔ မႏွစ္ကမွ အင္ဒုိနီးရွားမွာ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ႔တာပါ။



The Albino Chinese softshell turtle

တရုတ္အခြံေပ်ာ႔လိပ္ျဖစ္ပါတယ္။



The pink handfish

ပန္းေရာင္လက္ငါးမွာ လက္ပုံသ႑ာန္ပါရွိတာကုိ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ျပီး မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ စုိးရိမ္စရာအေျခအေနေရာက္ေနပါျပီ။



Honduran white bats

အသီးအႏွံေတြစားသုံးတဲ႔ ခ်စ္စရာ ဟြန္ဒူးရပ္စ္အျဖဴေရာင္လင္းႏုိ႔ေလးေတြဟာ ဗဟုိအေမရိကေဒသမွ ျဖစ္ပါတယ္။



The Amazon river dolphin

အေရျပားေရာဂါစြဲကပ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္မိႏုိင္တဲ႔ အေမဇုန္ျမစ္တြင္းလင္းပုိင္ေလးပါ။
ျမန္မာမွာလဲ ဧရာ၀တီလင္းပုိင္ရွိတယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႔ အျဖဴေရာင္ပါ။



The snub-nosed monkey

ျမန္မာအေခၚ ႏွာေခါင္းလန္ေမ်ာက္ေတြကုိ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ကမွ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းမွာ ေတြ႔ရွိခဲ႔ရတာျဖစ္ျပီး ရွားပါးတိရိစၦာန္မ်ိဳးေတြျဖစ္ပါတယ္။



The Grimpoteuthis (aka Dumbo Octopus)

ထူးဆန္းတဲ႔အသြင္အျပင္ရွိတဲ႔ ပင္လယ္ေရနက္ပုိင္းေန ေရဘ၀ဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။



The Ili Pika

ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ ယုန္ငယ္ေလးရဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြင္း ပထမဆုံးရုိက္ကူးႏုိင္ခဲ႔တဲ႔ ဓာတ္ပုံကုိ ေဖာ္ျပထားတာျဖစ္ျပီး သူ႔ရဲ႕ဇာတိကေတာ႔ တရုတ္ႏုိင္ငံ၊ ထင္းရွန္းေတာင္တန္းပါ။



The Pinocchio frog

နာမည္ေက်ာ္ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ ပီေနာ႔ခ်ီယုိရဲ႕ ႏွာေခါင္းနဲ႔ ဆင္တူတယ္ဆုိျပီး ပီေနာ႔ခ်ီယုိဖားလုိ႔ အမည္ေပးခံရတဲ႔ ဖားကေလးပါ။



The salp

ဆာ႔ပ္ငါးေတြဟာ ပင္လယ္အတြင္းက ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္ေတြကုိ စားသုံးျပီး အႀကည္ေရာင္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ ေလထဲက ကာဗြန္ေတြကုိပါ ေလွ်ာ႔ခ်ေပးႏုိင္တဲ႔အတြက္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားစြာျဖစ္ထြန္းေစတဲ႔ သတၱ၀ါေလးေတြပါပဲ။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

မင္းအရိပ္

၂၀၁၇ခုႏွစ္အတြက္ ကမၻာ႔စီးပြားေရးအင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ား

၂၀၁၇ခုႏွစ္မွာ ကမၻာ႔စီးပြားေရးကုိ ေမာင္းႏွင္ေနတဲ႔ နံပါတ္တစ္ႏုိင္ငံဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုပဲျဖစ္ျပီး စုစုေပါင္း တန္ဖုိး (၁၈)ထရီလီယံေဒၚလာနဲ႔ ဦးေဆာင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပမာဏဟာ ကမၻာ႔စီးပြားေရးအင္အားစုစုေပါင္းရဲ႕ (၂၄.၃၂)ရာခုိင္ႏႈန္းရွိပါတယ္။

ဒုတိယေနရာက ႏုိင္ငံကေတာ႔ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏုိင္ငံျဖစ္ျပီး (၁၁)ထရီလီယံေဒၚလာတန္ဖုိးနဲ႔ ကမၻာ႔စီးပြားေရး အင္အားစုစုေပါင္းရဲ႕ (၁၄.၈၄)ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကေတာ႔ စီးပြားေရးအင္အားအႀကီးဆုံးတတိယေနရာကုိ ရယူထားျပီး တန္ဖုိး(၄.၄)ထရီလီယံေဒၚလာနဲ႔ ကမၻာ႔စီးပြားေရးအင္အားစုစုေပါင္းရဲ႕ (၆)ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ရယူထားႏုိင္ပါတယ္။

စတုတၳေနရာမွာ ဂ်ာမနီႏုိင္ငံက (၃.၃)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ ပဥၥမေနရာမွာ ယူႏုိက္တက္ကင္းဒမ္းမွ (၂.၉)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ ဆဌမေနရာမွာ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွ (၂.၄)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္း ေကာင္း၊ သတၱမေနရာမွာ အိႏိၵယႏုိင္ငံမွ (၂)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ အဌမေနရာမွာ အီတလီႏုိင္ငံမွ (၁.၈)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္းေကာင္း၊ န၀မေနရာမွာ ဘရာဇီးႏုိင္ငံမွ (၁.၈)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္း ေကာင္း၊ ဒႆမေနရာမွာ ကေနဒါႏုိင္ငံမွ (၁.၅)ထရီလီယံေဒၚလာျဖင္႔လည္းေကာင္း အသီးသီးရပ္တည္လ်က္ ရွိ ႀကပါတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါႏုိင္ငံေတြအျပင္ ကမၻာ႔စီးပြားေရးထိပ္သီး(၄၁)ႏုိင္ငံထဲ ပါ၀င္တဲ႔ အျခားႏုိင္ငံေတြကေတာ႔ ေတာင္ ကုိရီးယား၊ ႀသစေတးလ်၊ ရုရွား၊ စပိန္၊ မကၠဆီကုိ၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ နယ္သာလန္၊ တူရကီ၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ေဆာ္ဒီအာေရး ဗီးယား၊ အာဂ်င္တီးနား၊ ဆြီဒင္၊ ႏုိက္ဂ်ီးရီးယား၊ ပုိလန္၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ အီရန္၊ ထုိင္း၊ ေနာ္ေ၀၊ ႀသစတီးယား၊ ယူေအ အီး၊ ဗင္နီဇြဲလား၊ အီဂ်စ္၊ ေတာင္အာဖရိက၊ ေဟာင္ေကာင္၊ အစၥေရး၊ မေလးရွား၊ ဒိန္းမတ္၊ စင္ကာပူ၊ ဖိလစ္ပုိင္၊ ကုိလံဘီယာႏွင္႔ အုိင္ယာလန္တုိ႔ ျဖစ္ႀကပါတယ္။

စီးပြားေရးထိပ္သီးႏုိင္ငံ(၄၀)ထဲမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ ႏုိင္ငံ(၅)ႏုိင္ငံပါ၀င္ေနျပီး ျမန္မာႏုိင္ငံကေတာ႔ ၂၀၁၆ခုႏွစ္ အတြက္ ခန္႔မွန္းအဆင္႔ ၇၃ေနရာမွာ ရွိေနပါတယ္။

ကုိးကား

https://www.weforum.org/agenda/2017/03/worlds-biggest-economies-in-2017/

©

မင္းအရိပ္

ဧကရီဖြားေစာတင္ေလွ်ာက္ခ်က္(၇)ခ်က္

တရုတ္ေျပးမင္းနရသီဟပေတ႔(မင္းေခြးေခ်း) သည္ မြန္ဂုိတုိ႔ရန္ေႀကာင္႔ စစ္ေျပးရလ်က္ရွိစဥ္ မိဖုရားဖြားေစာမွ ေလွ်ာက္ထားသည္႔ မင္းတုိ႔က်င္႔အပ္၊ ဆင္ျခင္အပ္သည္႔ အေႀကာင္း(၇)ခ်က္

(က) ျပည္႔၀မ္းစာကုိ မေဖာက္ရာ။

ျပည္ႀကီး၀မ္းႏွင္႔တူေသာ သူေဌးသူႀကြယ္တုိ႔ကုိ အျပစ္မရွိဘဲလ်က္ အျပစ္ရွာ၍ ဥစၥာေရႊေငြတုိ႔ကုိ ဖ်က္ ဆီးသိမ္းယူျခင္း၊ သူေဌးသူႀကြယ္တုိ႔ ေသေသာအခါ အေမြဆက္ဆံသည္႔ သားသမီးရွိလ်က္ အေမြမခံရ၊ ျပဲ႕ျပဲ႕ ကုန္ေအာင္ သိမ္းယူေတာ္မူျခင္း။

(ခ) ျပည္႔ဦးကင္းကုိ မႏွိမ္ရာ။

ျပည္႔ဦးကင္းႏွင္႔ တူေသာ မွဴးႀကီးမတ္ခုိင္တုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ရွိလွ်င္ မေထာက္မခ်င္႔၊ မဆင္မျခင္ ကြပ္ ညွပ္ေတာ္မူျခင္း။

(ဂ) ျပည္႔တံခြန္ကုိ မလွဲရာ။

ျပည္၏ တံခြန္ႏွင္႔တူေသာ ရေသ႔၊ ရဟန္း၊ ပညာရွိတုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ရွိလွ်င္ မစုံမစမ္း၊ မေထာက္မရႈ မ်က္ေတာ္မူျခင္း။

(ဃ) ျပည္႔မ်က္စိကုိ မထုတ္ရာ။

ျပည္႔မ်က္စိႏွင္႔တူေသာ ပိဋကတ္၊ ေဗဒင္တတ္ေသာ ပညာရွိ၊ ပုေရာဟိတ္တုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ရွိလွ်င္ ဆီးတားပိတ္ဆုိ႔ေတာ္မမူ။ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ မ်က္ေတာ္မူျခင္း။

(င) ျပည္႔စြယ္ကုိ မခ်ိဳးရာ။

ျပည္ႀကီးအစြယ္ႏွင္႔တူေသာ မင္းညီမင္းသားတုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ရွိလွ်င္ ေရွ႕ကုိ ေထာက္ရႈေတာ္မမူ၊ မ်က္ေတာ္မူျခင္း။

(စ) ျပည္႔မ်က္ႏွာကုိ မဖ်က္ရာ။

ျပည္၏ မ်က္ႏွာႏွင္႔တူေသာ မိဘ၊ လင္သားတုိ႔၏ ေႀကးမုံသဖြယ္ျဖစ္ေသာ သူ၏ သား၊ သမီးတုိ႔ကုိ အႏုိင္အထက္ ယူေတာ္မူျခင္း။

(ဆ) ျပည္႔ေျခ၊ ျပည္႔လက္အား မျဖတ္ရာ။

ျပည္႔ေျခ၊ ျပည္႔လက္ႏွင္႔တူေသာ သူရဲသူခက္တုိ႔ကုိ အမ်က္ေတာ္ရွိလွ်င္ သံသရာ၊ ပစၥဳပၸန္ႏွစ္ပါးကုိ ေထာက္ရႈေတာ္မမူ၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း။

ယေန႔ေခတ္အစုိးရမင္းမ်ားသည္ အထက္ပါအခ်က္မ်ားအား လုိက္နာႀကရန္ လုိ၊မလုိ စာဖတ္သူမ်ား မိမိဘာသာ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ႀကည္႔ေတာ္မူႀကပါကုန္။

©

မင္းအရိပ္