ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ႔ ကမၻာမွအသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္အေႀကာင္းတင္ျပခ်င္ပါသည္။
သူသည္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္မွ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ဟုဆုိလွ်င္ အံ႔ႀသႀကမည္ထင္ပါသည္။
ထုိ႔ထက္ပုိ၍ သူသည္ ကုန္းေဘာင္ဆက္၏မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာလွ်င္ ပုိ၍အ႔ံအားသင္႔ႀကေပလိမ္႔မည္။
ကေနာင္မင္းသားမ်ားလားဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ မဟုတ္ပါ။
ကြ်န္ေတာ္တင္ျပမည္႔ပုဂၢိဳလ္မွာ ဘုိးေတာ္ဘုရား(ဗဒုံမင္း)၏သားေတာ္ မကၡရာမင္းသားႀကီးျဖစ္ပါသည္။
မကၡရာမင္းသားႀကီးသည္
ငယ္စဥ္ကတည္းကသြက္ခ်ာပါဒေလငန္းေရာဂါရွိသူျဖစ္ျပီး အျခားမင္းသားမ်ားကဲ႔သုိ႔
နန္းတြင္းေရးကို စိတ္မ၀င္စားခဲ႔ဘဲ ႏုိင္ငံႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္
ႏွလုံးရည္ႏွင္႔အလုပ္အေကြ်းျပဳရန္ ပညာေရးနယ္ပယ္တြင္ သူ႔ဘ၀ကုိ
ျမဳပ္ႏွံခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။
သူသည္ ေဆးက်မ္း၊ ဓာတ္က်မ္း၊ ေဗဒင္က်မ္း၊ ပါ႒ိသကၠတဘာသာရပ္က်မ္း (၂၃၄)က်မ္းခန္႔ စုေဆာင္းကာ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ ျပန္ဆုိခဲ႔သည္။
ေနာက္ပုိင္း
အေနာက္တုိင္းသားမ်ား နန္းတြင္းသုိ႔၀င္ထြက္လာႀကေသာအခါ ထုိသူတုိ႔ႏွင္႔
ေတြ႔ဆုံႏွီးေႏွာျပီး အဂၤလိပ္စာသင္ယူရာမွတဆင္႔ သိပၸံပညာကုိ စိတ္၀င္စားလာသည္။
သခ်ၤာဘာသာရပ္ကုိကား အထူး၀ါသနာပါသည္။
ထုိေခတ္က ျမန္မာတုိ႔သည္ အေနာက္တုိင္း၀ိဇၨာ၊သိပၸံပညာရပ္မ်ားကုိ မတတ္ေျမာက္ႀကေသး၊ ေခတ္မမီႀကေသးေပ။
ထုိ႔ေႀကာင္႔ မင္းသားႀကီးသည္ ျမန္မာမ်ားေခတ္မီေစေရးအတြက္ ေျမွာ္ေတြးကာ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းရန္ စိတ္ပုိင္းျဖတ္ခဲ႔ဟန္တူပါသည္။
ထုိ႔ေနာက္သူသည္ အဂၤလိပ္ကုန္သည္ ခ်ားလိန္းထံမွ (Ree's Encyclopedia) စြယ္စုံက်မ္းႀကီးကုိ ၀ယ္ယူရရွိခဲ႔ရာ အထူးတလည္ေလ႔လာဆည္းပူးခဲ႔သည္။
ထုိက်မ္းႀကီးသည္
အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္အတတ္ပညာ၊ စာေပ၊ ဗဟုသုတမ်ားကုိ AမွZအထိ
စုေပါင္းျပဳစုထားေသားက်မ္းႀကီးျဖစ္ရာ မင္းသားႀကီးသည္ ထုိက်မ္းႀကီး၏
အက်ိဳးအာနိသင္မ်ားကုိ သိျမင္လာျပီး ျမန္မာမ်ား
ေခတ္ႏွင္႔ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေစရန္ ထုိက်မ္းႀကီးမွ အေႀကာင္းအရာမ်ားကုိ
ျမန္မာမ်ားသိရွိေစလုိေသာေစတနာျဖင္႔ ခ်ားလိန္း၏အကူအညီယူကာ
စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။
သုိ႔ေသာ္က်မ္းႀကီးမွာ
အုပ္ေရ၄၅အုပ္အထိရွိေသာေႀကာင္႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဘာသာျပန္ဆုိမွ
ျပီးစီးမည္ျဖစ္ေႀကာင္းတြက္ဆမိျပီး သူဘာသာျပန္ဆုိေနစဥ္အေတာအတြင္း
ျမန္မာမ်ားအဂၤလိပ္စာ ေလ႔လာႏုိင္ေစရန္ အႀကံထုတ္ဟန္တူပါသည္။
ထုိ႔ေႀကာင္႔
မင္းသားႀကီးသည္ သူ႔အားေဆးကုသေပးေသာ ေဒါက္တာပရုိက္၏အကူအညီႏွင္႔
ေဒါက္တာဂ်ပ္ဆင္ဆုိသူ ျပဳစုခဲ႔ေသာ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ကုိ စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။
ေနာက္ပုိင္း
ေဒါက္တာပရုိက္ျပန္သြားေသာအခါ ခ်ားလိန္းႏွင္႔ ပူးေပါင္းျပီး
ဘာသာျပန္ဆုိရန္အားထုတ္ခဲ႔ရာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ပထမဆုံးေသာ
အဂၤလိပ္-ျမန္မာအဘိဓာန္ျဖစ္ေသာ လိန္း-မကၡရာအဘိဓာန္ ထြက္ေပၚလာခဲ႔ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ
ယခုမွေရာက္ဖူးသည္႔ စာေပပညာရွင္မဟုတ္ေသာ အဂၤလိပ္ကုန္သည္တစ္ဦးႏွင္႔
အဂၤလိပ္စာႏွင္႔အဘိဓာန္ကုိ ယခုမွ ျမင္ဖူးေသာ ျမန္မာမင္းသားတစ္ပါးတုိ႔သည္
မူလျပဳစုသူ ေဒါက္တာဂ်ပ္ဆင္က ရွစ္ႏွစ္ႀကာျပဳစုခဲ႔ရေသာ အဘိဓာန္ကုိ
ငါးႏွစ္ႏွင္႔ ဘာသာျပန္ဆုိႏုိင္ခဲ႔သည္မွာ အံ႔ခ်ီးဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ပါသည္။
ထုိေခတ္အခါက
အင္း၀ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ အေနာက္တုိင္းသားမ်ား အေလးစားဆုံးပုဂၢိဳလ္မွာ
မကၡရာမင္းသားႀကီးျဖစ္ေႀကာင္း ၄င္းတုိ႔၏မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရွိရပါသည္။
မင္းသားႀကီး၏စာႀကည္႔ေဆာင္၌ အပူအေအးတုိင္းေသာ သာမုိမီတာႏွင္႔ ေလဖိအားတုိင္းေသာ ဘာရုိမီတာတုိ႔ပင္ ရွိပါသည္။
မင္းသားႀကီးသည္ ကမၻာလုံးသည္ဟူေသာ အယူအဆကုိ လက္ခံသူလည္းျဖစ္ပါသည္။
မင္းသားႀကီးသည္
ေလာဂရစ္သမ္ဂဏာန္းသခ်ၤာကုိလည္း ေကာင္းစြာတတ္ေျမာက္ျပီး
အေနာက္တုိင္းနကၡတၱေဗဒႏွင္႔ ပထ၀ီ၀င္ကုိလည္း ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔ပါသည္။
ေနာက္ဆုံးကံေတာ္ကုန္ခ်ိန္အထိ အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္သိပၸံပညာရပ္အမ်ားအျပားကုိ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔သူလည္းျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္
ထုိေခတ္အခါက အာရွတုိက္မွ ဒိပ္ဒိပ္ႀကဲပညာရွင္သုေတသီမ်ားသာ
အသင္း၀င္ခြင္႔ျပဳေသာ ဘဂၤလားအာရွဆုိင္ရာ၀ိဇၨာသိပၸံသုေတသနအသင္းႀကီးမွ
ဂုဏ္ထူးေဆာင္အသင္းသားသိပၸံပညာရွင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ႔ရသူလည္း ျဖစ္ပါသည္။
မင္းသားႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းနန္းမတက္ခင္ အသက္၅၇ႏွစ္အရြယ္၌ ကံေတာ္ကုန္ခဲ႔ပါသည္။
အသက္၅၇ႏွစ္ဆုိသည္မွာ အသက္ႀကီးျပီဟုမဆုိႏုိင္ေသာေႀကာင္႔ ႏွေျမာစရာေကာင္းလွပါသည္။
ကေနာင္မင္းသားႀကီးႏွင္႔လက္တြဲအလုပ္မလုပ္ႏုိင္ခဲ႔သည္က ပုိျပီးႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းပါသည္။
သူျပဳစုခဲ႔ေသာ အဘိဓာန္စာအုပ္မွာ ယခုထိ မပ်က္စီးဘဲ က်န္ေနသည္မွာ ႏွစ္အုပ္သာရွိေႀကာင္း ဆုိပါသည္။
တစ္အုပ္မွာ
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ၀ါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႔ေတာ္၊
ကြန္ဂရက္စာႀကည္႔တုိက္တြင္ျဖစ္ျပီး က်န္တစ္အုပ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊
ရန္ကုန္ျမိဳ႔၊ အမိ်ဳးသားစာႀကည္႔တုိက္တြင္ ရွိေႀကာင္းသိရပါသည္။
ထုိ႔ေႀကာင္႔
မကၡရာမင္းသားႀကီးအား ကမၻာမွ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ
ျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္အေနျဖင္႔ မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳကာ
တင္ျပလုိက္ရပါသည္။
အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင္႔
မင္းအရိပ္
ကုိးကားစာရင္း
-ေမာင္သန္းေဆြ(ထား၀ယ္) - ကုန္းေဘာင္ရွင္းတမ္း
-ေဇယ် - ျမန္မာ႔မ်က္ပြင္႔
-မင္းယုေ၀ - ပထမျမန္မာမ်ား
-မင္းသု၀ဏ္ - လိန္း-မကၡရာ ေစတနာ (ေဆာင္းပါး)
