မီးေတာက္မီးလွ်ံႀကား ရုတ္တရက္ ေျမာက္တက္သြားတယ္
သိလုိက္ရတာက ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး မဲေမွာင္သြားတာပဲ
ခ်က္ခ်င္းလုိလုိ ငါ ျမင္ေယာင္လုိက္တာ
မင္းရဲ႔ ႏုနယ္တဲ႔ မ်က္ႏွာေလးေပါ႔ ခ်စ္သူ
စြန္႔လႊတ္ျခင္းရဲ႔ အဓိပၸါယ္
ဘာလဲဆုိတာ ငါမသိပါဘူး
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔နံေဘးမွာ ရွိေနတာ
ငါ႔ညီအစ္ကုိေတြပဲ
သူတုိ႔လဲ အိပ္ကပ္ေတြထဲမွာ ငါ႔လုိ
ဓာတ္ပုံေလးေတြ ကုိယ္စီနဲ႔ေပါ႔
ဓာတ္ပုံထဲက လူေတြ
သူတုိ႔ကုိ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနႀကမွာ ေသခ်ာတယ္
သူရဲေကာင္းျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး
ေသျခင္းတရား
ငါလဲ ေႀကာက္တတ္တာေပါ႔
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ႔ ေတြေ၀မေနခ်င္ေတာ႔ဘူးကြယ္
အမိေျမကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔
ျဖဴသလား မဲသလား
မွန္သလား မွားသလား
အေတြးေတြလဲ မ်ားမေနခ်င္ေတာ႔ဘူး
ငါ႔နံေဘးမွာေတာ႔ ဆူညံပူလႈိက္
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးကုိ မီးတုိက္ေနသလားထင္မိတယ္
တကယ္ေတာ႔ ငါလဲ
ေသနတ္သံေတြအစား
ဆည္းလည္းသံေလးေတြပဲ ႀကားခ်င္ခဲ႔သူပါကြယ္
ခ်စ္သူေရ
ငါဟာ
မင္းအတြက္ဆုိ အျမဲ ေပးဆပ္ေနခ်င္ခဲ႔သူေပါ႔
ရွိသမွ်အရာအားလုံး
အသက္ပါမက်န္ စေတး၀႔ံပါတယ္
အဲဒီလုိပဲ
အမိေျမအတြက္လဲ ေပးဆပ္ရဲရမယ္ေလ
ဒီအခ်ိန္မွာ
အမိေျမအတြက္
ေပးဆပ္ခြင္႔ေလးကုိ
မ်က္ရည္ေတြႀကားကပဲ
ေခါင္းေလးညိတ္ေပးပါ ခ်စ္သူရယ္
ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြလဲ နားလည္ၾကမွာပါ ... ကဗ်ာေကာင္းေလးပဲ
ReplyDeleteကဗ်ာေကာင္းေလးအားေပးသြားပါတယ္
ReplyDelete