ငယ္ရြယ ္လြတ္လပ္
အကန္႔အသတ္မဲ႔စိတ္ကူးနဲ႔
ငါ႔ရဲ႔အိပ္မက္ထဲမွာ
ကမၻာႀကီးကုိ ေျပာင္းပစ္မယ္.....။
အသက္ေလးရလာ
ပညာဆုိတာ နည္းနည္းသိ
ျပန္ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔မွ
ကမၻာႀကီးဟာ ကမၻာႀကီးပါပဲ.....။
အိပ္မက္ကုိေစ်းဆစ္
ငါခ်စ္တဲ႔ ငါ႔တုိင္းျပည္
တစ္ခုခုျဖစ္ရမည္ေပါ႔
ဒီတစ္ခါလည္း
တုိင္းျပည္ဟာ တုိင္းျပည္ပါပဲ.....။
ဘ၀ရဲ႔ ဆည္းဆာခ်ိန္
အိပ္မက္ေတြအရွိန္ကုန္စ
ဇနီးမယား သမီးသားအတြက္
ေပးဆပ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားဆဲ
သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔ဘာသာ
မိသားစုဟာ ဒီအတုိင္းပါပဲ.....။
ေသရာေညာင္ေစာင္း
လဲေလ်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔မွ
ငါ သိရျပီ (ပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ)
ငါဟာ ငါပဲ၊ ဘာမွမေျပာင္းလဲ.....။
(ဒီကဗ်ာေလးဟာ ၂၁ရာစု သားေရႊဥ စာအုပ္ထဲမွာ ဆရာေက်ာ္၀င္းက
အဂၤလိကန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးေရးထားတာကုိ ဘာသာျပန္ထားတာလုိ႔ ေရးထားပါတယ္။
စာအုပ္ထဲမွာေတာ႔ ဆရာက ကဗ်ာကုိ ေခါင္းစဥ္မေပးထားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္က
အိပ္မက္မ်ားနဲ႔လူလုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးလုိက္တာပါ။ ကဗ်ာေလးကုိ သေဘာက်လုိ႔
မွ်ေ၀ေပးတဲ႔သေဘာပါခင္ဗ်ာ။)
ကဗ်ာေလးယူဆပံု အရမ္းမိုက္တယ္....ဒါေပမဲ႕......အဆံုးက" ငါဟာ ငါပဲ....ဘာမွမေျပာင္းလဲ......" ဆိုတာက သူတို႕အယူအရေပါ႕ေနာ္....ေကာင္းပါတယ္......ဒါေတြမေတြးနဲ႕ေပါ႕....ကဗ်ာကို ကဗ်ာလိုဘဲ ခံစားတာေကာင္းပါတယ္.........ဆက္လုပ္ သယ္ရင္း......
ReplyDeleteငါဟာငါပဲ ဘာမွမေျပာင္းလဲဆုိတာ မႀကိဳးစားဘဲနဲ႔ အိပ္မက္ပဲမက္ေနတတ္တဲ႔သူဟာ ေနာက္ဆုံးေသသာေသသြားတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္သယ္ရင္းေရ :)
Delete