တစ္ရက္ ကြ်န္ေတာ္ အင္တာနက္ေပၚမွာ စာအုပ္ေတြလုိက္ရွာတုန္း လီယုိေတာ္စတြဳိင္းေရးခဲ႔တဲ႔ ပုံျပင္ေတြစုစည္းထားတဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ေတြ႔လုိ႔ ေဒါင္းထားလုိက္ပါတယ္။
လီယုိေတာ္စတြဳိင္းဆုိတာ ကမၻာေက်ာ္ စစ္နဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတဲ႔ စာအုပ္ကုိ ေရးခဲ႔တဲ႔ ရုရွားစာေရးဆရာႀကီးပါ။
ဒီေနရာမွာ ပုံျပင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ယူဆခ်က္ကုိ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
ပုံျပင္ဆုိတာဟာ တကယ္ေတာ႔ ပုံျပင္ေရးတဲ႔သူရဲ႔ ေလာကႀကီးကုိ ရႈျမင္တဲ႔ အျမင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာကႀကီးထဲ ရွင္သန္ေနထုိင္ရင္း ရရွိလာတဲ႔ ဒႆနေတြကုိ ေရးသားတင္ျပတာလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆပါတယ္။
ပုံျပင္ေတြရဲ႔ အႏွစ္သာရဆုိတာ အဲဒီ ဒႆန ေတြပါပဲ။
တစ္ေယာက္ဟာ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ၀ုန္းကနဲထြက္ေျပးသြားျပီး နီးစပ္ရာအပင္ေပၚကုိ တြယ္တက္သြားတယ္။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ ၀က္၀ံႀကီးလာရာ လမ္းေႀကာင္းတည္႔တည္႔မွာ ထီးတည္းႀကီး က်န္ေနခဲ႔တာေပါ႔။
ႀကံရာမရတဲ႔အဆုံး သူဟာ ေျမႀကီးေပၚလွဲခ်လုိက္ျပီး အေသေကာင္လုိဟန္ေဆာင္ေနလုိက္တယ္။
၀က္၀ံႀကီးဟာ သူ႔လမ္းေႀကာင္းအတုိင္း ေလွ်ာက္လာျပီး လမ္းေပၚမွာလဲေနတဲ႔သူ႔အနားေရာက္လာတဲ႔အခါ ရပ္လုိက္တယ္။
ျပီးေတာ႔ သူ႔ရဲ႔မ်က္ႏွာနားကပ္ျပီး အန႔ံခံလုိက္သတဲ႔။
ေအာက္ကလူကေတာ႔ အသက္ရွဴရပ္မတတ္ ကုိ ေႀကာက္လန္႔ေနရွာေတာ႔တာေပါ႔။
အသက္မရွဴတဲ႔သူကုိ ေတြ႔တဲ႔ ၀က္၀ံႀကီးဟာ အေသေကာင္လုိ႔ထင္ျပီး အနားက ထြက္ခြာသြားေတာ႔တယ္။
၀က္၀ံႀကီးျပန္သြားတဲ႔အခါ အပင္ေပၚကလူဟာ ေအာက္ကုိျပန္ဆင္းလာတယ္။
ျပီးေတာ႔ အသက္ထြက္မတတ္ေႀကာက္ရြ႔ံေနရွာတဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကုိႀကည္႔ျပီး ခြက္ထုိးခြက္လန္ရယ္ေတာ႔တယ္။
ရယ္ေနရင္းနဲ႔ပဲ "၀က္၀ံႀကီးက မင္းမ်က္ႏွာနားကပ္ျပီး ဘာေျပာသြားတာလဲကြ" လုိ႔ ေမးလုိက္တယ္။
အဲဒီအခါ ေျမႀကီးေပၚမွာလွဲေနတဲ႔သူဟာ ျပန္ထလာျပီး.....
"ေအး... ဒုကၡတစ္စုံတစ္ရာနဲ႔ေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြနားက ထြက္ေျပးေရွာင္ပုန္းသြားတဲ႔သူဟာ မေပါင္းအပ္တဲ႔မိတ္ေဆြပဲလုိ႔ ေျပာသြားတာကြ" လုိ႔ ျပန္ေျဖလုိက္ပါသတဲ႔။
ကဲ..... ကေလးတုိ႔ေရ... ဒီတစ္ေခါက္ပုံျပင္ေလးကေတာ႔ ဒီေလာက္ပါပဲေနာ္.....:)
ေနာက္ရက္ေတြမွပဲ..............။
ပံုျပင္ေလး လာဖတ္သြားတယ္ ေယာက္ဖေရ.....ေကာင္းတယ္ေဟ႕ ေပးသြားတာေလးက.....
ReplyDelete