ရင္ရဲ႔ရိႈက္သံ

ႀကယ္တစ္စင္းေလာက္မွ

မလင္းတဲ႔ေကာင္းကင္

ငါ႔ရဲ႔ေန႔ေတြ ေမွာင္လြန္းတယ္.....

ေန႔တစ္ေန႔ေပါ႔...

ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ မုိးႀကိဳးပစ္ခ်တာလား

ေဆာင္းတြင္းမွာပဲ ေနဆယ္စင္းထြက္တာလား

ေသခ်ာတာတစ္ခုက

သံသရာရထား တစ္ဘူတာဆုိက္ေတာ႔မတဲ႔

ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး မည္းလုိ႔ ေမွာင္လုိ႔.....

ခ်စ္သူေရ...

ခ်စ္ေတာ႔ခ်စ္တယ္

ဒါေပမယ္႔ မခ်စ္ရက္ဘူး

ေပြ႔ဖက္ထားခ်င္တယ္

ဒါေပမယ္႔ ဆြဲမေခၚရက္ဘူး

ေငးႀကည္႔ေနခ်င္တယ္

ဒါေပမယ္႔ မ်က္ရည္ေတြမျမင္ရက္ဘူး

အသံေလးႀကားခ်င္တယ္

ဒါေပမယ္႔ ရႈိက္သံေတြမႀကားရက္ဘူး.....

မယုံႏုိင္ဘူးကြယ္...

အရက္စက္ဆုံးစကားလုံးေတြသုံးျပီး

ကုိယ္႔အသည္းႏွလုံးကုိယ္ ထုိးခြဲေျခမြ

ဧဒင္ဥယ်ာဥ္အ၀မွာ

ငုိခ်င္းခ်ခဲ႔ရတယ္.....

စိတ္နာလုိက္ပါခ်စ္သူ...

လိပ္ျပာသန္႔သန္႔နဲ႔ ေက်ာခုိင္းခဲ႔တာပါ

မင္းေရွ႔မွာ ကံေကာင္းျခင္းေတြ ရွိပါတယ္

ကံဆုိးျခင္းေတြကေတာ႔

ငါ႔အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါေစ.....

မိစၦာတြန္သံရယ္ေလ...

ညသန္းေခါင္ယံမွာ

အဖန္ဖန္ျပဳစားေႏွာင္႔ယွက္

ေရွ႔ဆက္ရမယ္႔ရက္ေတြမွာ

အိပ္ပ်က္ညေတြမ်ားဦးမယ္.....

ေတာင္းပန္ပါတယ္...

ဘယ္ေတာ႔မီးစာကုန္မယ္မသိတဲ႔

ငါ႔ရဲ႔ ခပ္မွိန္မွိန္ညဥ္႔နက္ေတြထဲ

တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔အတိတ္ကုိ သတိရခြင္႔ျပဳပါ

မင္းရဲ႔မ်က္ႏွာေလးကုိ ျမင္ေယာင္ခြင္႔ျပဳပါ

မင္းရဲ႔နာမည္ေလးကုိ ေရရြတ္ခြင္႔ျပဳပါ

ျပီးေတာ႔...

ငါ႔ကုိ   ငုိေႀကြးခြင္႔ျပဳပါ.....။

(တစ္စုံတစ္ရာေသာ ကံႀကမၼာေႀကာင္႔ တစ္စုံတစ္ခုေသာေရာဂါကုိ ကုိယ္႔အျပစ္မပါဘဲ လက္ခံထားရတဲ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ခံစားေရးဖြဲ႔ပါတယ္)