" နင္ယံုမလားေတာ့မသိဘူးေဇယ်
ဇင့္တစ္သက္မွာ တစ္ခါမွပိေတာက္ပန္းကို ပန္ေကာင္းတယ္လို႔မထင္ခဲ့မိဘူး၊ ဇင္အၾကိဳက္ဆံုး
ပန္းကႏွင္းဆီနီရဲရဲေလ ႏွင္းဆီအစစ္မရရင္ေတာင္ ႏွင္းဆီပန္းတုကို ဇင္ပန္တယ္..........."
ဇင္ဇင့္စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဇက္က်ဳိးက်သြားသည္။
" ဒါေပမယ့္ေဇယ်........"
" ေျပာေလ ဇင္..."
" နင္အေျပာေကာင္းလို႔ အခုပိေတာက္ပန္းကိုပန္ခ်င္သလိုျဖစ္လာတယ္"
" ဇင္ ပန္မွာလား...."
" ဇင္ပန္မယ္ဆို ေဇယ်ေပးမွာလား"
ကၽြန္ေတာ့္သူရဲေကာင္းတစ္ဦးလို ၀င့္ၾကြားစြာရပ္လိုက္သည္။ ဖိနပ္ကိုခၽြတ္ကာ အနိမ့္မွညြတ္က်ေနသာ
ပိေတာက္ကိုင္းတစ္ခုကို အားျပဳဆဲြကာ ပင္ျမင့္ဆီသို႔သြက္လက္စြာတက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္က
ေအာင္ျမင္ဖံြထြားေပ့ဆိုသည့္ပန္းမ်ားကို ခူးေနစဥ္ ဇင္ဇင္က ေအာက္မွေနျပီး ကေလးငယ္ေလးလိုေျခဖ်ားေလး
တေထာက္ေထာက္ႏွင့္ စကားလွမ္းေျပာေနေလသည္။ ခဏမွ်ၾကာေသာ အခါ ဇင္ဇင့္ေ၇ွ့တြင္ ပိေတာက္မ်ားပိုက္ကာ
ရပ္ေနမိသည္။
" ဒီေလာက္မ်ားတယ့္ ပန္းေတြကို ငါဘယ္လိုကုန္ေအာင္ပန္ရမလဲေဇယ်ရဲ႕"
ကၽြန္ေတာ္ကမ္းေပးလိုက္ေသာ ပိေတာက္မ်ားကိုယူရင္း ဇင္ကဆိုသည္။
" ကုန္ပါတယ္ ဇင္ရဲ႕ ကိုယ္ကူျပီးေတာ့ပန္ေပးပါ့မယ္"
ကၽြန္ေတာ္က ပိေတာက္ခက္မ်ားကိုေခၽြကာ ဇင္ဇင့္ေခါင္းတြင္တယုတယထိုးစိုက္ေပးေနမိေလသည္။
ဇင္ဇင္ ၏ ၀ါ၀င္းေသာ အသားအေရမွာ ပိေတာက္ေရႊရည္ႏွင့္ ေရာင္ညီဟပ္ကာ သင့္ျမတ္လိုက္ဖက္ေနသည္။
ဇင္၏ပါးျပင္ေပၚမွ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ားသည္ လည္း ပိေတာက္ပြင့္ညွာသို႔ ျမျမရွိမ္းေနသည္။
ပိေတာက္ပန္းရနံ႔တို႕သည္ ပိုမိုၾကိဳင္သင္းေနသည္။ ပိေတာက္ႏွင့္ေ၇ာလ်က္ ဇင္၏ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးမ်ားမွာလည္း
ေမြးပ်ံၾကိဳင္လႈိင္ေနသည္။
" ဇင္..."
ကၽြန္ေတာ့္အသံမွာေလသံမွ်သာျဖစ္သည္။
" ေဇယ် "
ဇင္၏အသံမွာလဲ တိုးတိုးေလးပင္ျဖစ္သည္။
ဇင္၏
နက္ေမွာင္ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာဆံႏြယ္မ်ားသည္ မ်က္ႏွာ၀င္း၀င္းေပၚ၀ယ္ ၀ဲက်ေနသည္။ ပါးျပင္ေပၚတြင္လည္း
ႏွင္းဆီေသြး သည္ နီေထြးစြာေပၚလြင္ေနသည္။ လူခ်င္းမွာလဲ ပူးကပ္မိသြားသလို မ်က္ႏွာခ်င္းလည္းအပ္မိသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ႏွာ၀၀ယ္ ပိေတာက္နံ႔ႏွင့္ ကိုယ္သင္းနံ႔ တို႔ႏွင့္အတူ ဇင္သံုးေသာႏႈတ္ခမ္းနီ၏
အနံ႔ပါ အျပိဳင္အဆိုင္ သင္းၾကိဳင္ေနသည္။
အိမ္မက္ကႏိုးလာခိုက္ ဇင္၏ႏူးညံ႔ေသာ လက္ေလးမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို အသာတြန္းဖယ္ေနသည္။
ဇင္၏ပခံုးႏွင့္ ခါးကို ရစ္ပတ္ေထြးေပြ႕ထားေသာ ကၽြန္ေတာ့္လက္မ်ားကေတာ့ မေလ်ာ့ေသးေခ်။
" ေဟာ....ဟိုမွာ စံမိုးလာေနျပီ "
ဇင္က မ်က္လံုးေလးျပဴးကာကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ေက်ာဖက္ဆီသို႔ ၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကအလန္႔တၾကား
လက္မ်ားကိုျဖည္ကာ ေနာက္သို႔လွည့္အၾကည့္တြင္ ဇင္က ရုန္းထြက္သြားကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္
ရပ္ေနသည္။ ဇင္၏ ပရိယာယ္ပင္ ျဖစ္သည္။ စံမိုးကတကယ္ေပၚမလာ၊ ကၽြန္ေတာ္က ဇင့္ ကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ
ေရဖလားၾကီးကိုေကာက္ယူျပီး လက္ညိဳးေလးေငါက္ကာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္စဖြယ္ ရန္ေတြ႕ေနသည္။
" ဟြန္း.....ပန္း ပန္ေပးမယ္ဆိုျပီး လူကို ညာနမ္းတယ္ "
ကၽြန္ေတာ္ေရွတလွမ္းတိုးကပ္သြားစဥ္ ဇင္ ကေနာက္တလွမ္းဆုတ္ကာ ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္စကားဆိုသည္။
" မကဲနဲ႔ေလ ေတာ္ၾကာသူမ်ားေတြ တကယ္ျမင္သြား၇င္ ရွက္စရာၾကီး "
ဇင့္ အလိုကိုလိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ေနရာတြင္ပင္ရပ္ေနလိုက္သည္။
" ေဇယ်..... နင္တကယ္ ငါ့ကိုလိုက္ရွာမွာပါေနာ္ "
" ဟုတ္တယ္ ဇင္ ငါတကယ္နင့္ကို၇ွာမွာပါ "
" နင့္စကားအတိုင္း တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲပြင့္မယ့္ ပိေတာက္ဟာေသခ်ာလားဆိုတာကို ငါေစာင့္ၾကည့္မယ္ေလ
"
" ေစာင့္ၾကည့္ပါ ဇင္ ေစာင့္ၾကည့္ပါ ကိုယ့္ရဲ႕ ပိေတာက္ဟာ တစ္သက္မွာတစ္ခါပဲ ပြင့္မယ့္ပန္းပါ
"
" ဒါဆိုလည္း ျပီးေရာေလ နင့္စကားကိုေစာင့္ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ "
ဇင္ ကေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ လွည့္ကာေျပးထြက္သြားသည္။ သၾကၤန္ေလရူးအေ၀့တြင္ ပိေတာက္ပြင့္မ်ား
၀ဲခိုကာ တဖြဲဖြဲ က်ဆင္းလ်က္၇ွိသည္။
..............................................................................................................................................................
ေအာင္စာရင္မ်ားထြက္လာပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္း၏ ထံုးစံအတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္
ဂုဏ္ထူးမ်ား ကိုယ္စီႏွင့္ေအာင္ျမင္ ၾကေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္၊စံမိုး၊ ဇာနည္ အပါအ၀င္ ေယာက်ာ္းေလးအခ်ဳိ႕မွာ
တပ္မေတာ္ထဲ၀င္ရန္ စိုင္းျပင္းေနၾကသည္။ ဇင္က သူ ၀ါသနာပါရာ ဆရာ၀န္လိုင္းကို ၀င္ရန္ျပင္ဆင္ေနသည္။
ထို၇က္ပိုင္းမ်ားတြင္ ဇင္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္းေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႔ ခြင့္မရ။ ေတြ႕ရျပန္ေတာ့လဲ
လူၾကီးမ်ား သူငယ္ခ်င္းမ်ား၇ွိေနသျဖင့္ ျငိမ္ေနရသည္။
ဒီလိုနွင့္ ကၽြန္ေတာ္ DSTA သို႔ သြားေရာက္ရမည့္ေန႔ကိုေရာက္လာသည္။ ထိုေန႔က သူငယ္ခ်င္းမ်ား
မိဘမ်ားလိုက္ပို႔သျဖင့္ ဇင္ႏွင့္ေတြ႕ျဖစ္သည္။ ဇင္က ရထားထြက္ခါနီးတြင္ ကၽြန္ေတာ္လက္ထဲသို႔
အထုပ္ငယ္တစ္ထုပ္ထည့္ကာ လက္ျပရင္းက်န္ခဲ့သည္။ ပဲခူးဘူတာေရာက္မွ ထိုအထုပ္ငယ္ကို ဖြင့္ၾကည့္မိသည္။
အတြင္းတြင္
ပိေတာက္ပြင့္ႏွင့္ ႏွင္းဆီပြင့္မ်ားပါေသာ Crystal ဖန္တံုးေလးတစ္တ့ုးကို ေတြ႕ရသည္။ ဘာကို၇ည္ညႊန္း
သည္မသိပါေပ။ ပိေတာက္ႏွင့္ ႏွင္းဆီ အဘယ္မည္သို႔ ေဖာ္က်ဴးသည္မသိ မေတြးတတ္ေပ။ ယခုခ်ိန္တြင္ေတာ႔
ပိေတာက္ကိုခ်စ္လ်က္ႏွင့္ စြန္႔ခြာကာ ခ်ယ္၇ီေျမသို႔ ခ၇ီးဆက္လ်က္..............။
အပိုင္း(၄)ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ပါ။
ေက်းဖူးတင္ပါသည္။
(ကြ်န္ေတာ္႔
သူငယ္ခ်င္းလုိ၊ ညီငယ္လုိ ခင္မင္ရသူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ရာေလးပါ)
No comments:
Post a Comment