စလုံးနဲ႔ ဆလိမ္ ကြဲျပားေအာင္ အသံထြက္ႀကစုိ႔

တေလာက ကြ်န္ေတာ္ DVBက ရုိက္ကူးတင္ဆက္တဲ႔ ဗီဒီယုိတစ္ခုမွာ ကတုံးနဲ႔ ဦးေလးႀကီးႏွစ္ေယာက္ (ဇာဂနာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္က နာမည္မသိ) ေဆြးေႏြးေနႀကတာေလး ေတြ႔လုိက္တယ္။ ဒီေန႔ေခတ္အဆုိေတာ္ေတြဟာ စလုံးနဲ႔ ဆလိမ္ကုိ အသံကြဲျပားေအာင္ မထြက္ႀကလုိ႔ ေ၀ဖန္ထားႀကတာေပါ႔ဗ်ာ။

ဟင္ ဟုတ္လားေပါ႔။ သူတုိ႔ေျပာမွပဲ ႀကားဖူးေတာ႔တယ္။

ဒါနဲ႔ ဘယ္လုိ အသံကြဲေအာင္ ထြက္ရသလဲဆုိတာ အင္တာနက္မွာ လုိက္ရွာေတာ႔ မေတြ႔ဘူးခင္ဗ်။

ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ သုတပညာေလထန္ကုန္းဆုိတဲ႔ ေဖ႔စ္ဘုတ္ခ္ေပ႔ခ်္တစ္ခုမွာ အစ္မတစ္ေယာက္က ေရးသားရွင္းျပထားတာေတြ႔လုိ႔ ကူးယူေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လဲ ဒီေန႔က စျပီး အသံကြဲျပားေအာင္ ထြက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါေတာ႔မယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပါတ္ထဲမွာ ျမန္မာစာပါေမာကၡ ဆရာႀကီးဦးခင္ေအး(ေမာင္ခင္မင္(ဓႏုျဖဴ)) က MWD Documentary - Tele Talk မွာ ေဟာေျပာသြားတာကို နားေထာင္လိုက္ရပါတယ္။ ဆရာႀကီးေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ စ(စလံုး) နဲ ဆ(ဆလိမ္) မကြဲၾကတဲ့အေၾကာင္းလည္း ပါပါတယ္။ ဆရာႀကီးက ..

က - ခ

စ - ဆ

တ - ထ

ပ - ဖ

ဒီေလးတြဲမွာ ေနာက္စာလံုးေတြကို အသံထြက္ဆိုရင္ ပထမစာလံုးမွာ ဟ သံထည့္ဆိုပါ တဲ့။ ဒီလိုမ်ိဳးပါ။

ခ = က+ဟ

ဆ = စ+ဟ

ထ = တ+ဟ

ဖ = ပ+ဟ

ခ၊ ထ၊ နဲ႔ ဖ ကို ပီေအာင္ ဆိုႏိုင္ရင္ ဆ ကို ဘာလို႔ ပီေအာင္ မဆိုႏိုင္ရမွာလဲ။ မဟုတ္ဘူးလားရွင္။

ဆရာႀကီး ဥပမာ ေပးသြားတာက တစ္ခါတုန္းက ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက ဘာေတြကို ေဆာက္လုပ္သည္ … အဲသလို တင္ဆက္တယ္တဲ့။ အဲဒီမွာ ေျပာတဲ့လူက ေဆာက္လုပ္ကို ဆ သံနဲ႔ မေျပာဘဲ စ သံနဲ႔ေျပာေလေတာ့ အေတာ္ႀကီးကို နားေထာင္ရဆိုးတဲ့အေၾကာင္း …။

စ က အင္အားသိပ္မစိုက္ထုတ္ဘဲ အသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ ရြတ္ဆိုရတဲ့ သိထိလဗ်ည္း (သံေပ်ာ့ဗ်ည္း) ျဖစ္ပါတယ္။ ဆ ကေတာ့ အင္အားစိုက္ထုတ္ၿပီး အသံတင္းတင္း ရြတ္ဆိုရတဲ့ရတဲ့ ဓနတဗ်ည္း (သံတင္းဗ်ည္း) ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ဆ နဲ႔ ေျပာရ၊ ေရးရမယ့္ေနရာမွာ စ နဲ႔ မွားယြင္း ေျပာတတ္၊ ေရးတတ္ ၾကပါတယ္။ စ နဲ႔ေရးရမွာကို ဆ နဲ႔ေရးတဲ့အမွားကေတာ့ မေတြ႔သေလာက္ပါပဲ။

ဟုတ္ၿပီ။ အခု .. နမူနာအေနနဲ႔ ဒီစာေၾကာင္းေလးကို အသံထြက္ၿပီး ဆိုၾကည့္ပါလား။

“ရက္ေတြ ဆုတ္ေပါင္းဆိုင္းေပါင္းလည္း မ်ားၿပီ။ ဆီမရွိ ဆန္မရွိ ဆားမရွိနဲ႔။ ”

ဆ သံကို စ သံနဲ႔ ေျပာရင္ ဒီလိုၾကားရပါမယ္။

“ရက္ေတြ စုတ္ေပါင္းစိုင္းေပါင္းလည္း မ်ားၿပီ။ စီမရွိ စန္မရွိ စားမရွိနဲ႔။”

အဆင္မေျပဘူး မဟုတ္လား။ တကယ္လို႔ အဲဒီလို ပီသေအာင္ မဆိုႏိုင္တဲ့သူဟာ ေက်ာင္းဆရာ/မ၊ ဥပေဒအရာရွိလိုမ်ိဳး ရံုးေတြမွာ ဒါမွမဟုတ္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ အတည္အခန္႔ေျပာရတဲ့သူ၊ ေဟာေျပာရတဲ့သူ၊ မိန္႔ခြန္းေျပာရတဲ့သူ စသည္ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ အေတာ္ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ကြယ္မွာ သူမ်ားေျပာစရာ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ အေျပာတင္ မကြဲျပားတာမဟုတ္ဘဲ အသံေပၚလိုက္ၿပီး အေရးမွာပါ မကြဲၾကတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ဖတ္တဲ့အခါမွာ အဓိပၸါယ္ပါ လြဲပါေတာ့မယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခုေန ဆ ကို ပီေအာင္ မဆိုႏိုင္ရင္ အျမန္ဆံုး ေလ့က်င့္ၿပီး ပီေအာင္ ဆိုၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။