" ငလႈိင္၊ သည္လွံကုိ ႀကည္႔စမ္း၊ မည္သူကုိင္တဲ႔ လွံတုံး" ဟု မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီးက ေမးေလရာ
" အရွင္႔ခမည္းေတာ္ကုိင္ေသာလွံျဖစ္ပါေႀကာင္း" ေယာမင္းႀကီးဦးဘုိးလႈိင္က ေလွ်ာက္သည္။
မင္းတရားႀကီးက "ငါ႔ခမည္းေတာ္ သည္လွံႏွင္႔ မည္သူ႔ကုိ စီရင္သတုန္း" ဟု ဆက္ေမးေတာ္မူရာ
"ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးေက်းဇူးရွင္ အဖကုိ စီရင္ပါေႀကာင္း" ေလွ်ာက္၏။
"သည္လွံေတာ္ႏွင္႔ ေမာင္မင္းစီရင္ျခင္းကုိ ခံလုိသလား" ဟု ေမးေတာ္မူရာ
ေယာမင္းႀကီးဦးဘုိးလႈိင္က "ထုိးေတာ္မူပါဘုရား" ဟု ေျပာကာ ရင္ဘတ္ကုိ ေကာ႔၍ ေပးေလသည္
အထက္ပါျဖစ္ရပ္ေလးကေတာ႔ မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ေယာမင္းႀကီးဦးဖုိးလႈိင္တုိ႔ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ျဖစ္ရပ္ေလးပါ။
ေယာမင္းႀကီးဦးဖုိးလိႈင္အေႀကာင္းဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေႏွာင္းလူေတြဟာ အထက္ပါျဖစ္ရပ္နဲ႔ ကင္း၀န္မင္းႀကီးဦးေကာင္းက ျပင္သစ္ကုိ မုိးေကာင္းပတၱျမားေျမ ေရာင္းခဲ႔တဲ႔ကိစၥ ၀င္ေျဖရွင္းေပးျခင္းတုိ႔ေလာက္သာ သိႀကတာပါ။
တကယ္ေတာ႔ ေယာမင္းႀကီးဦးဘုိးလႈိင္ဟာ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ အလုပ္ေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ခဲ႔တဲ႔၊ တုႏႈိင္းမရတဲ႔ သုခမိန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။
ကေနာင္မင္းသားႀကီး ဦးေဆာင္တဲ႔ စက္မႈေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးမွာ ကေနာင္မင္းသားဟာ ဦးေဆာင္သူ၊ လက္ေတြ႔သမားျဖစ္ျပီး ေယာမင္းႀကီးဦးဘုိးလိႈင္ကေတာ႔ လက္တြဲလုပ္ကုိင္သူ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ အႀကံဥာဏ္ေပးသူ သေဘာတရားေရးရာပညာရွင္ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဘုိးလိႈင္ဟာ စက္မႈေခတ္တည္ေထာင္ဖုိ႔သာမက ႏုိင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး စသျဖင္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အဖက္ဖက္က ေခတ္သစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။
သူကုိယ္တုိင္ဟာလည္း သကၠတ၊ ပါဠိ၊ ျမန္မာစာေပမ်ားအျပင္ အေနာက္တုိင္း၀ိဇၨာ၊သိပၸံပညာရပ္ေတြမွာလည္း ႏွံ႔စပ္စြာ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။
ပညာရပ္ေပါင္းမ်ားစြားနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ႔ က်မ္းေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳစုခဲ႔သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ တကၠသုိလ္တစ္ခု တည္ေထာင္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ပညာရပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔သူျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာစမွတ္ျပဳႀကပါတယ္။
ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ပုဂံမင္းကုိ ေတာ္လွန္တဲ႔ မင္းတုန္း၊ကေနာင္ မင္းႏွစ္ပါး အေရးေတာ္ပုံမွာ စတင္ထင္ရွားလာခဲ႔တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးေတာ္ပုံေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ မင္းတုန္းမင္းနဲ႔ ေျမာက္ေဆာင္ေတာ္မိဖုရားတုိ႔ရဲ႔ ေမြးစားသားလည္းျဖစ္တဲ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ရဲ႔ အႀကံေပးမႈေတြဟာ အေရးပါခဲ႔တာမုိ႔ မင္းတုန္းမင္းနန္းတက္ခ်ိန္မွာ ေယာျမိဳ႔စားမင္းသားအျဖစ္ ခ်ီေျမွာက္ခံခဲ႔ရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဦးဘုိးလႈိင္အသက္က ၂၃ႏွစ္ပါ။
ေနာက္ပုိင္း ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ေယာကၡမျဖစ္သူ မေကြး၀န္ႀကီး ဦးႀကာဥနဲ႔အတူ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရးကိစၥရပ္ေတြ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ႔ရတာမုိ႔ အသိပညာေတြ ပုိမုိတုိးပြားလာခဲ႔ပါတယ္။
လက္ေတြ႔သမားကေနာင္မင္းသားနဲ႔ အေတြးအေခၚသမားဦးဘိုးလႈိင္တုိ႔ လက္တြဲအလုပ္လုပ္ႀကစဥ္အခါတုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးရဲ႔ အနာဂတ္ဟာ လင္းလက္ေနခဲ႔ပါတယ္။
ေခတ္သစ္ႏုိင္ငံတည္ေထာင္ဖုိ႔ရာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားထံမွ ပညာသင္ယူဖုိ႔လုိအပ္တာမုိ႔ ကေနာင္မင္းသားနဲ႔ ဦးဘုိးလႈိင္တုိ႔ ဦးစီးျပီး ျပင္သစ္၊ အီတလီ၊ အဂၤလန္ႏုိင္ငံမ်ားဆီ ပညာေတာ္သင္ေတြ ေရြးခ်ယ္ေစလႊတ္ခဲ႔ပါတယ္။
ကေနာင္မင္းသားႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႔စီမံကန္းမွာ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းေတြကုိ သူကုိယ္တုိင္ဦးေဆာင္လုပ္ကုိင္ျပီး ပညာရပ္ဆုိင္ရာေတြကုိေတာ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ကုိ အကူအညီေတာင္းေလ႔ရွိပါတယ္။
ျမန္မာဘာသာေႀကးနန္းရုိက္နည္း တီထြင္ႏုိင္ခဲ႔တာကေတာ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ရဲ႔ အထင္ရွားဆုံးတီထြင္မႈပါပဲ။
ျမန္မာသင္ပုန္းႀကီးမွ အေျခခံ ဗ်ည္း၊သရနဲ႔သေကၤတ ၆၂မ်ိဳးကုိ စုေပါင္းျပီး ဗ်ည္း၊သရ ၂၅မ်ိဳးသာ အသုံးျပဳထားတဲ႔ ေႀကးနန္းရုိက္နည္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ ေရးသားခဲ႔တဲ႔ က်မ္းနာမည္ကေတာ႔ လိပိဒီပိကာက်မ္းျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဘုိးလႈိင္ရဲ႔ တီထြင္နုိင္တဲ႔ ဥာဏ္ပညာကုိ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြက ခ်ီးက်ဴးခဲ႔ႀကပါတယ္။
ဒါ႔အျပင္ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ လီလာ၀တီက်မ္းကုိ သကၠတဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ ျပန္ဆုိခဲ႔ပါတယ္။
လီလာ၀တီက်မ္းဟာ သခ်ၤာဘာသာရပ္နဲ႔ ပတ္သက္တာျဖစ္ျပီး အမ်ိဳးမိ်ဳးေသာ သခ်ၤာတြက္နည္းမ်ားကုိ ေရးသားထားတာပါ။
စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ ထြန္းကားလာဖုိ႔ လုိလားတဲ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ႏုိင္ငံျခားျပန္တပည္႔ေတြအကူအညီနဲ႔ ေခတ္မီသိပၸံပညာရပ္ေတြကုိ ျမန္မာဘာသာျပန္ဆုိဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။
ပထမဆုံးေပၚထြက္လာတဲ႔က်မ္းကေတာ႔ ေလာကဓာတ္ေဆးက်မ္းႀကီးပါ။
ဖန္ခ်က္၀န္ဦးေရႊအိုးအကူအညီနဲ႔ ျပင္သစ္ဘာသာကေန ျပန္ဆုိထားတဲ႔ အဲဒီက်မ္းႀကီးဟာ အေနာက္တုိင္းဓာတုေဗဒပညာရပ္အေႀကာင္း ျပည္႔စုံစြာ ေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ေခတ္သစ္ပညာရပ္ေတြ ေရးသားေနခ်ိန္မွာပဲ ေရွးေဟာင္းပညာရပ္ေတြကုိလည္း ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရးသားေနခဲ႔ပါတယ္။
အဲဒါေတြကေတာ႔ အႆေဗဒက်မ္း(ျမင္းတုိ႔၏ႀကန္အင္လကၡဏာအေႀကာင္း)နဲ႔ သဒၵသဂၤဟက်မ္း(ဘာသာေရးႏွင္႔သက္ဆုိင္ေသာက်မ္း)တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ရာထူးမျမဲတဲ႔ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ကေနာင္မင္းသားလုပ္ႀကံခံရတဲ႔ အေရးအခင္းကာလအတြင္း အမရပူရမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနခဲ႔ပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ကမၻာ႔၀ါဒႀကီးေတြျဖစ္တဲ႔ ဟိႏၵဴတုိ႔ရဲ႔ ျဗဟၼာ၀ါဒ၊ အေနာက္တုိင္းမွ GOD၀ါဒ၊ SOUL၀ါဒ၊ ပသီကုလားတုိ႔ရဲ႔ ခုိဒါေခၚ ေလာကဖန္ဆင္းရွင္၀ါဒတုိ႔ကုိ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာက်မ္းဂန္ေတြနဲ႔ တုိင္းညွိေ၀ဖန္ထားတဲ႔ ၀ိမုတၱိရသက်မ္းကုိ ေရးခဲ႔ပါတယ္။
အလြယ္ေျပာရရင္ ကမၻာ႔ဘာသာေပါင္းစုံအေႀကာင္းေရးထားတာပါ။
ရာထူးျပန္ရျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ပခန္းႀကီးျမိဳ႔စားမင္းႀကီးရဲ႔ ေတာင္းပန္ခ်က္အရ မဟာသမတ၀ိနိစၦယစာတမ္းကုိ ေန႔ခ်င္းျပီး ေရးသားစီရင္ပါတယ္။
အေႀကာင္းအရာကေတာ႔ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တုိ႔ က်င္႔သုံးအပ္တဲ႔ တရားေတြအေႀကာင္းပါ။
ေနာက္ပုိင္းရာထူးက်ျပန္တဲ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ကင္း၀န္မင္းႀကီး ျပင္သစ္ကုိ မုိးကုတ္ပတၱျမားေျမ ေရာင္းခဲ႔တဲ႔ ကိစၥနဲ႔ ရာထူးျပန္ရျပန္ပါတယ္။
နန္းစဥ္ပတၱျမားငေမာက္ကုိ ျပင္သစ္ေတြကုိ တန္ဖုိးျဖတ္ခုိင္းတာ မျဖတ္ႏုိင္လုိ႔ အဲဒီလုိပတၱျမားေတြ အမ်ားႀကီးရွိႏုိင္တဲ႔ မုိးကုတ္ကုိ ၀ယ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိျပီး စာခ်ဳပ္ျပန္ဖ်က္ခဲ႔ရတာပါ။
အဲဒီေနာက္ပုိင္းမွာ ဦးဘုိးလိႈင္ဟာ ကာယာႏုပႆနာက်မ္းကုိ အီတလီ(ေရာမ)ဘာသာကေန ျပန္ဆုိပါတယ္။
စလင္းျမိဳ႔စားမင္းသမီးရဲ႔ ေတာင္းပန္ခ်က္အရေရးတဲ႔ အဲဒီက်မ္းဟာ အေနာက္တုိင္းမွာ ေက်ာ္ႀကားေနတဲ႔ အနာတမီ ေခၚ ခႏၶာေဗဒအေႀကာင္း ျပဆုိထားတဲ႔ က်မ္းျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ဗိသုကာပညာလည္း ေလ႔လာခဲ႔ပုံပါပဲ။
ဘာေႀကာင္႔လဲဆုိရင္ သူဦးစီးတည္ေဆာက္ခဲ႔တဲ႔ ဣ႒ရာမေျမာက္ျပင္ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးနဲ႔ မဟာအတုလေ၀ယန္(အတုမရွိ)ေက်ာင္းေတာ္တုိ႔ဟာ ေရာမဗိသုကာပုံစံကုိမွီးျပီး ျမန္မာဆန္ဆန္အဂၤေတပန္းမ်ားနဲ႔ ေပါင္းစပ္မြမ္းမံတည္ေဆာက္ခဲ႔တာမုိ႔ အသြင္သစ္ဗိသုကာပညာလုိ႔ေတာင္ ေခၚဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္း မင္းတုန္းမင္းနာမက်န္းျဖစ္လာတဲ႔အခါ နန္းတြင္းမွာ ဆင္ျဖဴမရွင္မိဖုရားႀကီးရဲ႔ ႀသဇာလႊမ္းလာျပီး ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ အရာက်သလုိ ေမွးမွိန္သြားခဲ႔ပါတယ္။
မင္းတုန္းမင္းနတ္ရြာစံျပီးတဲ႔ေနာက္ ဆင္ျဖဴမရွင္မိဖုရားႀကီးနဲ႔ အေပါင္းပါေတြရဲ႔ ထင္သလုိျခယ္လွယ္မႈေတြေႀကာင္႔ ေသြးစြန္းခဲ႔တဲ႔ နန္းတြင္းမွာ သီေပါမင္း နန္းတက္လာခဲ႔ပါတယ္။
သီေပါမင္းက ဦးဘုိးလႈိင္ကုိ ေရႊျပည္၀န္ႀကီးအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ႔ပါတယ္။
သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ စည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စနစ္နဲ႔ ဆင္တူတဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚသစ္ျဖစ္တဲ႔ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းကုိ ေရးသားဆက္သြင္းခဲ႔ပါတယ္။
သတိျပဳစရာကေတာ႔ ဦးဘုိးလိႈင္ဟာ အဲဒီက်မ္းေရးသားရာမွာ အေနာက္တုိင္းအေတြးအေခၚသက္သက္ကုိ ပုံတူကူးထားတာမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာ႔ေရွးေဟာင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးက်မ္းမ်ားစြာနဲ႔ ညိွႏႈိင္းေရးသားခဲ႔တာပါ။
ဒီက်မ္းဆက္သြင္းျပီးေနာက္မွာ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ မင္းခစားအျဖစ္က အျပီးအပုိင္ အနားယူလုိက္ရပါေတာ႔တယ္။
မင္းခစားမဟုတ္ေတာ႔တဲ႔ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ က်မ္းမ်ားျပဳစုခဲ႔ပါေသးတယ္။
အေနာက္တုိင္းေဆးပညာနဲ႔ အေရွ႔တုိင္းေဆးပညာကုိ ေပါင္းစပ္ေရးသားထားတဲ႔ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္း၊ စာေပအေရးအသားအဖြဲ႔အႏြဲ႔သေဘာကုိျပတဲ႔ အလၤကာနိႆယက်မ္း၊ မိမိရဲ႔ အသက္အပုိင္းအျခားကုိ တြက္ႏုိင္တဲ႔ ေဗဒင္က်မ္း မဟာသုဇာတကက်မ္းတုိ႔ဟာ ထင္ရွားပါတယ္။
မဟာသုဇာတကက်မ္းဟာ ဦးဘုိးလႈိင္ေနာက္ဆုံးျပဳစုခဲ႔တဲ႔က်မ္း ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ အဲဒီက်မ္းမေရးခင္ကတည္းက မိမိအသက္အပုိင္းအျခားကုိ တြက္ျပီးျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိႀကပါတယ္။
အဲဒီက်မ္းေရးျပီး တရားဓမၼနဲ႔သာေနေတာ႔တဲ႔ဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အႀကာမွာ သတိပ႒ာန္တရားေတာ္ကုိနာယူရင္း ကြယ္လြန္သြားခဲ႔ပါတယ္။
သူ႔ရဲ႔မင္းမႈထမ္းသက္တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ႏုိင္ငံနဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ သတၱိရွိရွိ အျမဲတမ္းအမွန္တရားဘက္ကပဲ ရပ္တည္ခဲ႔တဲ႔ ဦးဘုိးလိႈင္ဘ၀ဟာ အတက္အက်မ်ားလွပါတယ္။
အတက္အက်မ်ားလြန္းတဲ႔ဘ၀မွာပဲ ႏုိင္ငံအတြက္ အလုပ္မ်ားစြာလုပ္သြားခဲ႔တဲ႔အျပင္ ႏုိင္ငံသားေတြ အက်ိဳးမ်ားေစမယ္႔ က်မ္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကုိလည္း ျပဳစုသြားခဲ႔ပါတယ္။
ရွာမွရွားတဲ႔ ပညာရွင္ႀကီးဟာ သခ်ၤာပညာ၊ ဓာတုေဗဒ၊ အေနာက္တုိင္းေဆးပညာ၊ ခႏၶာေဗဒ၊ ႏုိင္ငံေရး၊အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပညာ၊ ဗိသုကာပညာ၊ စာေပနဲ႔ ေရွးေဟာင္းျမန္မာေလာကီပညာမ်ားကုိ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔တဲ႔အျပင္ ဘာသာတရားေပါင္းစုံကုိလည္း ေလ႔လာခဲ႔ျပီး ဘာသာတရားကုိင္းရႈိင္းသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။
သူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းတစ္ခုေထာင္လုိ႔ရေအာင္ ပညာရပ္ေတြ ေလ႔လာခဲ႔တဲ႔ ေယာမင္းႀကီးဦးဘုိးလႈိင္ဟာ ေႏွာင္းေခတ္ျမန္မာတုိ႔အေပၚ အလြန္ေက်းဇူးႀကီးမားခဲ႔သူျဖစ္ေႀကာင္း မွတ္တမ္းျပဳေရးသားလုိက္ရပါတယ္။
ကုိးကားစာရင္း
- ျမန္မာ႔စြယ္စုံက်မ္း အတြဲ-၈ အပိုင္း-ခ
- ပထမျမန္မာမ်ား - မင္းယုေ၀
- ေယာမင္းႀကီးဦးဖုိးလႈိင္အတၱဳပၸတၱိႏွင္႔ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း - ေမာင္ထင္
