Travel to Myanmar - ျမန္မာျပည္သုိ႔ အလည္တစ္ေခါက္

ဘေလာ႔ေလးတစ္ခုေထာင္ထားျပီး ဘာမွမတင္ျဖစ္တာႀကာေတာ႔ တာ၀န္မဲ႔သလုိ ခံစားေနရလုိ႔ you tube က ကူးလာတဲ႔ ဗီဒီယုိဖုိင္ေလးတစ္ခုထပ္တင္လုိက္ပါတယ္။

ပုိင္ရွင္က ေပးထားတဲ႔နာမည္ကေတာ႔ Travel to Myanmar ပါ။ ျမန္မာလုိ ျမန္မာျပည္သုိ႔အလည္တစ္ေခါက္လုိ႔ ဘာသာျပန္လုိက္ပါတယ္။

၂၀၁၁ခုႏွစ္တုန္းက လာလည္သြားတဲ႔ ဥေရာပတုိက္သား ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႔ မွတ္တမ္းေလးပါ။

Mark Wiens ရဲ႔ မွတ္တမ္းနဲ႔မတူတဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ပုံနဲ႔ သူတုိ႔ကခ်ဥ္းကပ္ထားတာပါ။

သူတုိ႔ရဲ႔မွတ္တမ္းေလးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ အလွအပေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ေတြ၊ ရုိးရာအစဥ္အလာေတြ စတာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ျခံဳငုံတင္ျပထားႏုိင္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။

တစ္ခုပဲေျပာစရာရွိတာက ေနာက္ခံတီးလုံးဟာ တရုတ္သံစဥ္တစ္ခုနဲ႔ ယုိးဒယားသံစဥ္တစ္ခုျဖစ္ေနတာေလးပါ။

က်န္တဲ႔ျပကြက္အားလုံးက ၁၂မိနစ္အတြင္းမွာ ျမန္မာဆုိတာ ဘာလဲဆုိတာကုိ ေကာင္းေကာင္းႀကီးေဖာ္ျပထားႏုိင္တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

အိပ္မက္မ်ားနဲ႔လူ

ငယ္ရြယ ္လြတ္လပ္

အကန္႔အသတ္မဲ႔စိတ္ကူးနဲ႔

ငါ႔ရဲ႔အိပ္မက္ထဲမွာ

ကမၻာႀကီးကုိ ေျပာင္းပစ္မယ္.....။

အသက္ေလးရလာ

ပညာဆုိတာ နည္းနည္းသိ

ျပန္ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔မွ

ကမၻာႀကီးဟာ ကမၻာႀကီးပါပဲ.....။

အိပ္မက္ကုိေစ်းဆစ္

ငါခ်စ္တဲ႔ ငါ႔တုိင္းျပည္

တစ္ခုခုျဖစ္ရမည္ေပါ႔

ဒီတစ္ခါလည္း

တုိင္းျပည္ဟာ တုိင္းျပည္ပါပဲ.....။

ဘ၀ရဲ႔ ဆည္းဆာခ်ိန္

အိပ္မက္ေတြအရွိန္ကုန္စ

ဇနီးမယား သမီးသားအတြက္

ေပးဆပ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားဆဲ

သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔ဘာသာ

မိသားစုဟာ ဒီအတုိင္းပါပဲ.....။

ေသရာေညာင္ေစာင္း

လဲေလ်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔မွ

ငါ သိရျပီ (ပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ)

ငါဟာ ငါပဲ၊ ဘာမွမေျပာင္းလဲ.....။

(ဒီကဗ်ာေလးဟာ ၂၁ရာစု သားေရႊဥ စာအုပ္ထဲမွာ ဆရာေက်ာ္၀င္းက အဂၤလိကန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးေရးထားတာကုိ ဘာသာျပန္ထားတာလုိ႔ ေရးထားပါတယ္။ စာအုပ္ထဲမွာေတာ႔ ဆရာက ကဗ်ာကုိ ေခါင္းစဥ္မေပးထားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္က အိပ္မက္မ်ားနဲ႔လူလုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးလုိက္တာပါ။ ကဗ်ာေလးကုိ သေဘာက်လုိ႔ မွ်ေ၀ေပးတဲ႔သေဘာပါခင္ဗ်ာ။)

ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကုိ ျမည္းစမ္းႀကည္႔ျခင္း - A taste of Yangon by Mark Wiens

အခုတေလာ ဆုိက္ေလးမွာ အသစ္မတင္ျဖစ္တာႀကာေနလုိ႔ အခု youtube က ကူးလာတဲ႔ ဗီဒီယုိဖုိင္ေလးပဲ တင္လုိက္ပါတယ္။

ဒီဗီဒီယုိေလးဟာ Mark Wiens ဆုိတဲ႔ ကမၻာလွည္႔ခရီးသည္တစ္ေယာက္ ၂၀၁၁ခုႏွစ္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အလည္ေရာက္လာရင္း မွတ္တမ္းတင္သြားတဲ႔ မွတ္တမ္းေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွတ္တမ္းေလးကုိ သူက A taste of Yangon လုိ႔ အမည္ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ျမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ႔ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကုိျမည္းစမ္းႀကည္႔ျခင္းေပါ႔ဗ်ာ။

ဒါေလးကုိႀကည္႔ျဖစ္မွပဲ ျမန္မာျပည္က အစားအစာေတြကုိ လြမ္းလုိက္တာဗ်ာ။

ဒါ႔ထက္ ကုိယ္ေတာင္ သူ႔ေလာက္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔မွာ ေနရာစုံ မစားခဲ႔ဖူးသလုိပဲ ဟီး...ဟီး..

Mark Wiens က သူ႔ရဲ႔ မွတ္တမ္းေလးကုိ ခုလုိ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပထားပါတယ္။

0:36 – Indian style dosa

1:26 – Shwedagon Pagoda

2:20 – Burmese Thali (ever eaten goat testicles?)

3:36 – Yangon style local transportation

4:26 – Thiri Mingalar Market

4:44 – Mohinga Noodle Soup for Breakfast

6:27 – Burmese Ginger Salad

6:58 – Burmese Tofu Salad

8:04 – Yangon Chinatown BBQ Feast!

ကမၻာလွည္႔ခရီးသည္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိေရာက္ရွိျပီး သူ႔ခ်ဥ္းကပ္ပုံေလးက တစ္မ်ိဳးထူးျခားေနသလုိ ဗီဒီယုိေလးကုိ ႀကည္႔ရတာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စိတ္ႀကည္ႏူးဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကြ်န္ေတာ္အတုိးတက္ေစခ်င္ဆုံးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းက ကမၻာ႔လွည္႔ခရီးသြားလုပ္ငန္းပါ။

တျခားလုပ္ငန္းေတြထက္စာရင္ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးနည္းသလုိ လူထုကုိ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမႈလည္း မ်ားလုိ႔ပါ။

ေနာက္တစ္ေခါက္က်ရင္ေတာ႔ ခ်ဥ္းကပ္ပုံမတူတဲ႔ ေနာက္ထပ္ကမၻာလွည္႔ခရီးသည္တစ္ေယာက္ရဲ႔ မွတ္တမ္းေလးကုိ တင္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။

(သူ႔ဆုိက္ကုိသြားျပီး သူ႔ဆီမွာ ခြင္႔ေတာင္းျပီး တင္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။)

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သုံးေနႀကတဲ႔ အင္တာနက္ရဲ႔ သမုိင္းေႀကာင္း

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အခုေနထုိင္ေနႀကတဲ႔ေခတ္ႀကီးဟာ Globalizationေခတ္ႀကီးေပါ႔ဗ်ာ။ ပညာရွင္ေတြက ကမၻာႀကီးဟာ ရြာႀကီးျဖစ္လာျပီၤလုိ႔ ဆုိႀကပါတယ္။ သည္လုိကမၻာရြာႀကီးျဖစ္လာေအာင္ ဘာကလုပ္ေပးေနသလဲဆုိေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခုသုံးေနတဲ႔ အင္တာနက္ပါပဲ။

သည္ေတာ႔ အင္တာနက္ဆုိတာ ဘယ္လုိေပၚေပါက္လာခဲ႔သလဲဆုိ္တာ ေလ႔လာႀကည္႔ရေအာင္။

စတင္ျဖစ္ေပၚလာပုံအေႀကာင္းရင္း

အခိ်န္ကာလကေတာ႔ စစ္ေအးတုိက္ပြဲကာလႀကီးထင္ပါရဲ႔။
၁၉၅၀ျပည္႔လြန္ႏွစ္ေတြမွာ အေမရိကန္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ႔ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔ သူတုိ႔သုံးေနတဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြေႀကာင္႔ပါပဲ။
အဲဒီေခတ္က ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြ (တယ္လီဖုန္း၊ ေႀကးနန္း၊ ေရဒီယုိအသံလႊင္႔ျခင္း) အားလုံးဟာ signal လႈိင္းထုတ္လႊင္႔မႈေတြကုိ အေျခခံျပီးမွ ဆက္သြယ္လုိ႔ရတာပါ။ အဲဒီဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြဟာ signal လိႈင္းလႊင္႔တဲ႔ ရင္းျမစ္သာပ်က္ဆီးသြားခဲ႔ရင္ ဘာမွသုံးစားလုိ႔ မရေတာ႔ပါဘူး။ ရန္သူေတြအတြက္ ႀကားျဖတ္ဖမ္းယူဖ်က္ဆီးဖုိ႔ အင္မတန္လြယ္ပါတယ္။
ဒီေတာ႔ အေမရိကန္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ ႏ်ဴကလီးယားစစ္ပြဲျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ပ်က္စီးမသြားႏုိင္တဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္တစ္ခုကုိ အလုိရွိလာခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႔ တာ၀န္ရွိသူေတြဟာ အေမရိကန္ျပည္တြင္းက သိပၸံပညာရွင္ေတြကုိ ဖိတ္ေခၚျပီး အစိတ္အပုိင္းတခ်ိဳ႔ ပ်က္ဆီးသြားရင္ေတာင္မွ ဆက္သြယ္လုိ႔ ရႏုိင္ဦးမယ္႔ လုံျခဳံစိတ္ခ်ရမႈ အတုိင္းအတာတစ္ခုရွိမယ္႔ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္တစ္ခု တည္ေဆာက္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခဲ႔ပါတယ္။
Packet-Switchingသီအုိရီ
သည္လုိနဲ႔ ၁၉၆၄ခုႏွစ္မွာ သိပၸံပညာရွင္ လီယုိနပ္ ကလိန္းေရာ႔ခ္ (Leonard Kleinrock) ဟာ Packet-Switching သီအုိရီကုိ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီသီအုိရီထဲမွာ computer networkေတြ ဘယ္လုိအလုပ္လုပ္ႏုိင္ေႀကာင္း တင္ျပထားပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာတစ္လုံးဟာ သူနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ႔ ကြန္ျပဴတာတုိင္းကုိ အတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ေပးပုိ႔ႏုိင္ေႀကာင္းတင္ျပထားပါတယ္။ ဒီသီအုိရီဟာ ၂၀ရာစုရဲ႔ အထင္ရွားဆုံးတီထြင္မႈျဖစ္တဲ႔ အင္တာနက္ရဲ႔ အစဦးဆုံး အေျခခံပါပဲ။
သည္သီအုိရီကုိ အေျခခံျပီး ေလာ႔အိန္ဂ်ယ္လိစ္ ကယ္လီဖုိးနီးယားတကၠသုိလ္( University of California, Los Angeles)၊ လီလန္း စတင္းဖုိ႔ဒ္ ဂ်ဴနီယာတကၠသုိလ္ (Leland Stanford Junior University)၊ ယူတားတကၠသုိလ္ (University of Utah) ႏွင္႔ ဆန္တာဘာဘာရာ ကယ္လီဖုိးနီးယားတကၠသုိလ္ (University of California, Santa Barbara)တု႔ိမွ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ ကြန္ျပဴတာ ကြန္ရက္တစ္ခု တည္ေဆာက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားခဲ႔ႀကပါတယ္။

၁၉၆၉ခုႏွစ္္မွာေတာ႔ အဲဒီတကၠသုိလ္ေလးခုက ကြန္ျပဴတာအခ်ိဳ႔ကုိ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ႔ ပထမဦးဆုံး ကြန္ျပဴတာကြန္ရက္တစ္ခု ေပၚေပါက္လာခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီကြန္ရက္ကုိ သူတုိ႔က အာပါနက္(ARPANET- Advanced Research Projects Agency Network) လုိ႔ ေခၚဆိုခဲ႔ႀကပါတယ္။ စတင္တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ႔ျပီး မႀကာခင္မွာပဲ တကၠသိုလ္ေလးခုက ပညာရွင္ေတြဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဆက္သြယ္ျပီး သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ အျပန္အလွန္ေပးပုိ႔ႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

အင္တာနက္ျဖစ္ျပီ

၁၉၇၀ျပည္႔လြန္ႏွစ္ေတြမွာ သိပၸံပညာရွင္ေတြဟာ ကြန္ရက္အတြင္း e-mailေပးပုိ႔ႏုိင္တဲ႔ ပရုိဂရမ္တစ္ခုကုိ ေရးဆြဲတီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။ တုိးတက္မႈကျမန္ဆန္လာခဲ႔ျပီး ၁၉၇၃ခုႏွစ္မွာေတာ႔ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ အဂၤလန္ႏုိင္ငံ၊ ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံတုိ႔ဟာ ေကဘယ္ႀကိဳးဆက္ေႀကာင္းနဲ႔ အတၱလႏၱိတ္သမုဒၵရာကုိျဖတ္ျပီး ဆက္ေႀကာင္းတစ္ခုခ်ိတ္ဆက္ႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

၁၉၈၉ခုႏွစ္မွာ ဥေရာပအေျခစုိက္ ရူပေဗဒနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယားသုေတသနဌာန CERN (European Organization for Nuclear Research) က ကမၻာလုံးဆုိင္ရာ World Wide Web (www) ကုိ တည္ေဆာက္အသုံးျပဳဖုိ႔ အႀကံေပးခဲ႔ပါတယ္။

သည္အႀကံဥာဏ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနစဥ္ ၁၉၉၁ခုႏွစ္မွာ အဂၤလိပ္သိပၸံပညာရွင္ ဆာ တီမုိသီ ဂြ်န္ ဘာနာ လီး ( Sir Timothy John Berners-Lee)က protocol http နဲ႔ ့html language တုိ႔ကို တီထြင္ေရးဆြဲႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

အထက္ေဖာ္ျပပါ တီထြင္မႈႏွစ္ခုကုိ အေျခခံလုိ႔ ၁၉၉၃ခုႏွစ္မွာ ပထမဆုံး အင္တာနက္ browser ေပၚေပါက္လာခဲ႔ျပီး ယေန႔ေခတ္လူငယ္ေတြ တရႈိက္မတ္မတ္ အသုံးျပဳေနႀကတဲ႔ အင္တာနက္ဟာ ရုပ္လုံးေပၚ အေကာင္အထည္ေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။

သည္လုိနဲ႔ပဲ အင္တာနက္ဟာ ကမၻာႀကီးကုိ ရြာႀကီးျဖစ္သြားေစခဲ႔ပါေတာ႔တယ္။

(ကြ်န္ေတာ္သိတဲ႔ အင္တာနက္သမုိင္းေႀကာင္းေလးကေတာ႔ ဒါေလးပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကြန္ျပဴတာပညာရပ္ေတြနဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ႔အျပင္ ဒီစာေလးဟာလဲ ေက်ာင္းမွာသင္ရတဲ႔ စာတစ္ပုဒ္ကုိ အေျခခံျပီး ေရးထားတာျဖစ္တဲ႔အတြက္ အမွားေတြပါ ပါက ေထာက္ျပျပင္ဆင္ေပးႀကပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။)

အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင္႔

မင္းအရိပ္

၁၃.၂.၂၀၁၂ - ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔

မေန႔တုန္းက ျပည္ေထာင္စုေန႔ကုိ ေနာက္က်ျပီးမွ တင္ျဖစ္တယ္။

အခုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႔ကုိ ေနာက္က်ျပန္ျပီ။

တကယ္ေတာ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ကုိ တစ္ရက္ျပီးမွ တင္မယ္လုိ႔ စိတ္ကူးထားတာပါ။

ခုေတာ႔ ဟုိဘက္တစ္ရက္ကုိ သီသီေလးစြန္းသြားျပန္တယ္။

အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရင္း အခ်ိန္ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ လြန္ေနျပီ။

မထူးေတာ႔ပါဘူး၊ မတင္လုိ႔ေတာ႔မျဖစ္ဘူး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔အေႀကာင္းေတာ႔ ပုိ႔စ္တင္သင္႔တာအမွန္ပဲ။

ကဲ ေနာက္က်လဲတင္ရမွာပဲ...........

သိပ္ေနာက္မက်သြားေအာင္ စာေတြဘာေတြရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေရးမေနေတာ႔ပါဘူး။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ၁၉၁၅ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ ၁၃ရက္ေန႔မွာ ေမြးခဲ႔မွန္း လူတုိင္းသိသလုိ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆုိတာ ခြဲျခားလုိ႔မရဘူးလုိ႔ လူတုိင္းသိေနတာပဲ။

ဒါေႀကာင္႔ စာေတြမေရးေတာ႔ဘဲ စုထားတဲ႔ပုံေတြထဲက ေကာင္းမယ္ထင္တာေလးတခ်ိဳ႔ ေရြးတင္လုိက္ပါတယ္။

၁၂.၂.၂၀၁၂ - ၆၅ႏွစ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔

ျပည္ေထာင္စုေန႔ဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမွုသမိုင္းမွာ အေရးပါအရာေရာက္တဲ႔ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္စဥ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ကို ျပည္ေထာင္စုေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ႐ုံးမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ားပိတ္ကာ အထိန္းအမွတ္ပြဲမ်ား က်င္းပၾကပါတယ္။

၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၀ နာရီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ ေတာင္တန္းေဒသ ကိုယ္စားလွယ္ (၂၁)ဦးတို႔ဟာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားက ျပည္မႀကီးႏွင့္ ပူးေပါင္းလြတ္လပ္ေရးရယူရန္ သေဘာတူညီေသာ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ႀကီးကို ပင္လုံျမိဳ႔ေလးမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ႔ႀကပါတယ္။

အဲဒီလုိ ျပည္ေထာင္စုအလုံးရွိ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မွုကို ျပသနိုင္ခဲ့တဲ႔ ထိုေန႔ကို ‘‘ျပည္ေထာင္စုေန႔’’လု႔ိ ေခၚေဝၚသမုတ္ခဲ့တာ ယေန႔အထိ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီစာခ်ဳပ္ေႀကာင္႔ ေတာင္တန္းေဒသေတြနဲ႔ ျပည္မကုိ ေသြးခြဲလုိတဲ႔ေစတနာရွိတဲ႔ ၿဗိတိသၽွအစိုးရဟာ ျပည္မႀကီးေရာ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားပါ တၿပိဳင္တည္း လြတ္လပ္ေရးေပးရန္ သေဘာတူညီခဲ႔ရပါတယ္။

ဤသို႔လၽွင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ထိုေန႔တြင္ အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့တာျဖစ္တဲ႔အတြက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ဟာ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားတိုင္း မေမ့ေလ်ာ့အပ္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။

(တကယ္ေတာ႔ဒီပုိ႔စ္ေလးဟာ မေန႔ကတည္းက တင္ရမွာပါ၊ ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကုိ သတိမထားမိသလုိျဖစ္ေနတာမုိ႔ အျပစ္ရွိသလုိခံစားရပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင္႔ အခုျပည္ေထာင္စုေန႔အေႀကာင္းကုိ ျပန္တင္ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကုိ မေမ႔မေလ်ာ႔ဘဲဂုဏ္ျပဳရမယ္လုိ႔ ကုိယ္႔ကုိကုိယ္သတိေပးထားလုိက္ပါတယ္။)
(ပုံေလးဟာ http://myanmarinfokorea.blogspot.comမွ ကူးယူျဖတ္ညွပ္ကပ္ျပီးသုံးထားတာျဖစ္ပါတယ္။)

ေရွ႔ဆက္ေလွ်ာက္မယ္႔လမ္းေတြအတြက္

နပုိလီယံက ေႀကြးေႀကာ္ခဲ႔တယ္ 

သူ႔အဘိဓာန္ထဲမွာ

မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ မရွိဘူးတဲ႔ 

ငါလည္းေႀကြေႀကာ္ဖူးတယ္

ငါ႔အဘိဓာန္ထဲမွာ

ေနာင္တဆုိတာမရွိဘူး

ဒီလုိနဲ႔

ငါ႕ဘ၀မွာ နာက်င္ျခင္းတေပြ႔တပုိက္ႀကီးရလာတယ္။     ။

နယူတန္ကဆုိတယ္

သက္ေရာက္မႈတုိင္းမွာ

တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္

ဒီလုိပါပဲ 

မေန႔က ငါလုပ္ခဲ႔တဲ႔လုပ္ရပ္တုိင္း

ဒီေန႔ငါ႔ကုိ ေရာင္ျပန္ဟပ္တယ္

မနက္ျဖန္အတြက္လည္း

ဒီေန႔လုပ္ထားတာေတြ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိမယ္။     ။

ဒါ၀င္က ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔တယ္

လူဆုိတာ ေမ်ာက္ကဆင္းသက္လာတာတဲ႔

ငါလည္းဒါ၀င္ကုိေျပာျပခ်င္တယ္

ဘ၀ကုိအေလးအနက္မထားရင္

လူဆုိတာ ေမ်ာက္ျပန္ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။     ။

ရုိေဘာ႔ေကာက္ေႀကာင္းႏွင္႔ ျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္

စက္ရုပ္လုိ႔သိထားႀကတဲ႔  (Robot)ဆုိတဲ႔စကားလုံးကုိ ၁၉၂၀ျပည္႔ႏွစ္က ခ်က္ကုိစလုိဗက္ကီးယားစာေရးဆရာ Karel Capekက သူ႔ရဲ႔ျပဇာတ္ "Rossum's UniversalRobots"မွာ စတင္အသုံးျပဳခဲ႔တယ္လုိ႔ဆုိႀကပါတယ္။

Robotဟာ robota ဆုိတဲ႔စကားလုံးက ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ျပီး ခ်က္ဘာသာစကားအရ အလုပ္ကုိတကုပ္ကုပ္လုပ္ေနရတဲ႔အလုပ္သမား၊ စလုိဗက္ခ္ဘာသာစကားအရ အလုပ္လုိ႔ဆုိလုိေႀကာင္း သိရပါတယ္။

မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရွးဦးစက္ရုပ္ကုိ ၁၇၇၀ခုႏွစ္မွာ ဆြစ္လူမ်ိဳး နာရီလုပ္သူ ႏုိင္ရာရီ ဂ်က္ကြက္ရက္က တည္ေဆာက္ခဲ႔တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ စာေရးတဲ႔စက္ရုပ္ျဖစ္ျပီး စာလုံးေလးဆယ္ေက်ာ္ေရးသားႏုိင္ပါတယ္တဲ႔။

ဒါေပမယ္႔ ေရွးဦးစက္ရုပ္ေတြထဲက ကြ်န္ေတာ္သေဘာအက်ဆုံးစက္ရုပ္ကေတာ႔ ဂ်ပန္ပညာရွင္တစ္ဦးတီထြင္ခဲ႔တဲ႔ လူတူစက္ရုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဂ်ပန္အက္ဒီဆင္လုိ႔ ေခတ္လူမ်ားကေခၚေ၀ၚႀကတဲ႔ ဂ်ပန္လက္မႈပညာရွင္ ဟီဆာရွီဂ်ီ တာနာကာ တီထြင္ခဲ႔တဲ႔လူတူစက္ရုပ္ပါ။

အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြကုိ စားပြဲ၀ုိင္းေတြဆီ လုိက္ပုိ႔ေပးႏုိင္သလုိ ျမွားက်ည္ေတာက္ထဲက ျမွားကုိလည္း ထုတ္ယူပစ္ခတ္ႏုိင္တယ္၊ ဂ်ပန္အကၡရာေတြကုိလည္း ေရးသားႏုိင္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း စက္မႈလုပ္ငန္းသုံးျပည္တြင္းျဖစ္လူတူစက္ရုပ္ကုိ လြန္ခဲ႔တဲ႔ႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္တီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

အဲဒီျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ကေတာ႔ ဦးႀကည္ဆုိသူျဖစ္ပါတယ္။

                                                                               ျမန္မာ႔ေရွ႔ေဆာင္စက္ရုပ္ပညာရွင္ဦးႀကည္

ဆရာဦးႀကည္ကုိ ၁၉၃၄ခုႏွစ္၊ဇြန္လ၊၁ရက္ေန႔၊ထား၀ယ္ျမိဳ႔မွာ ဖြားျမင္ခဲ႔ျပီး ငယ္စဥ္က ထား၀ယ္ျမိဳ႔အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ ပညာသင္ႀကားခဲ႔ပါတယ္။

ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ျပီးတဲ႔ေနာက္မွာ ဆရာဟာ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ ျမိဳ႔ျပအင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ကုိ ဆည္းပူးခဲ႔ပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ဆရာဟာ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဘာသာရက္ကုိ ပုိစိတ္၀င္စားခဲ႔တယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

၁၉၅၄ခုႏွစ္မွာ ဆရာဟာ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ A.G.T.I(civil)ဒီပလုိမာဘြဲ႔ရရွိျပီး အဲဒီေက်ာင္းမွာပဲ နည္းျပအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းဆရာဟာ ကေလာစက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ လက္ေထာက္ကထိကအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးေနာက္ အေမရိကန္ကုိ ႏွစ္ရွည္သင္တန္းတက္ေရာက္ဖုိ႔ ေစလႊတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္။

ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ပညာသင္ယူရင္းနဲ႔ ဆရာဟာ စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔အႀကံရခဲ႔တာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဆရာဟာ ႏုိင္ငံျခားကျပန္လာျပီးတဲ႔ေနာက္ အင္းစိန္စက္မႈလက္မႈသိပၸံမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔စလုပ္ပါတယ္။

ဆရာဟာ တပည္႔ေတြကုိ စာသင္ႀကားေပးရင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာစာအုပ္စာတမ္းမ်ားကုိ ရွာေဖြေလ႔လာဖတ္ရႈရင္း တပည္႔ေတြအကူအညီနဲ႔ အသုံးျပဳမယ္႔ စက္ကိရိယာေတြ ရွာေဖြစုေဆာင္းပါတယ္။

အဆင္သင္႔ျဖစ္သြားတဲ႔အခ်ိန္ ၁၉၈၆ခုႏွစ္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဆရာဟာ ၀ါသနာပါတဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကုိ စုစည္းျပီး စက္ရုပ္ကုိ စတင္တီထြင္တပ္ဆင္ႀကပါတယ္။

စက္ရုပ္အတြက္ကုန္က်စရိတ္အားလုံးကုိ ထုိစဥ္က စက္မႈ၊စုိက္ပ်ိဳးႏွင္႔ အသက္ေမြးပညာဦးစီးဌာနက စုိက္ထုတ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ေျခာက္လအႀကာမွာ ဆရာတုိ႔အဖြဲ႔ဟာ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာတီထြင္ႏုိင္ခဲ႔ႀကပါတယ္။

အဲဒီစက္ရုပ္ကုိ ေမာ္ေတာ္ကားေဆးမႈတ္လုပ္ငန္းမွာ အသုံးျပဳဖုိ႔ ရည္ရြယ္တီထြင္ခဲ႔တာပါ။အဲဒီစက္ရုပ္ဟာ ေကာင္းမြန္စြာထုိင္ႏုိင္၊ထႏုိင္၊လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ျပီး ေဆးမႈတ္တဲ႔ေနရာမွာလည္း တိက်ေသခ်ာတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

၁၉၈၆ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုျပပြဲမွာ ျပသခဲ႔တဲ႔အခါ လူႀကိဳက္အမ်ားဆုံးတီထြင္မႈျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။

ဆရာဟာ အဲဒီစက္ရုပ္မထြင္ခင္ကတည္းက အလုိအေလ်ာက္ဖြင္႔ပိတ္တံခါး၊ ႏုိင္ငံျခားမွာယခုတုိင္သုံးေနႀကဆဲ ေကာ္ဖီေရာင္းစက္ကဲ႔သုိ႔ေသာ လက္ဖက္ရည္ေရာင္းစက္၊ Remote controlေမာ္ေတာ္ကားတုိ႔ကုိလည္း တီထြင္ခဲ႔ျပီးျဖစ္ပါတယ္။

Remote controlဆုိတာ ျမန္မာမေျပာနဲ႔ ကမၻာမွာေတာင္ သိပ္မတြင္က်ယ္ေသးတဲ႔အခ်ိန္မွာ တီထြင္ခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ႔အျပင္ အာလူးအေကာင္းနဲ႔အပုပ္ေရြးတဲ႔စက္၊ ဘီစကြတ္အမ်ိဳးအစားအဆုိးအေကာင္းေရြးတဲ႔စက္ေတြလည္း တီထြင္ခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းမွာဆရာဟာ စက္ရုပ္ကုိ လူတုိ႔ရဲ႔အမိန္႔ေပးစကားနာခံႏုိင္ေစရန္နဲ႔ စကားျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေျပာဆုိႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ႔ေပမယ္႔ စရိတ္စကႀကီးမားျခင္း၊ အားေပးကူညီမႈနည္းပါးျခင္းတုိ႔ေႀကာင္႔ လက္ေလွ်ာ႔ခဲ႔ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။

ဆရာရဲ႔ျပိဳင္ပြဲ၀င္စက္ရုပ္ပင္လွ်င္ ျပိဳင္ပြဲမွာျပသဖုိ႔ပဲ ခြင္႔ျပဳခဲ႔တာလုိ႔ဆုိပါတယ္။

ဆရာဟာ ဆက္လက္ျပီး ႏုိင္င႔ံတာ၀န္မ်ားကုိ ရာထူးအဆင္႔ဆင္႔ထမ္းေဆာင္ခဲ႔ျပီး ေအာင္ဆန္းစက္မႈလက္မႈသိပၸံႏွင္႔အေထြေထြျပဳျပင္ေရးေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္မွ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ အနားယူခဲ႔ပါတယ္။

ဆရာရဲ႔ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မ်ားမွ ကုမၸဏီေတြက အႀကိမ္ႀကိမ္ဖိတ္ေခၚခဲ႔ႀကေပမယ္႔ ဆရာဟာ လုံး၀ထြက္မသြားဘဲ ႏုိင္ငံအတြက္ ျပည္တြင္းမွာပဲ တပည္႔ေတြကုိ ပညာသင္ႀကားေမြးထုတ္ေပးခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စက္ရုပ္တီထြင္ဖုိ႔ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ကုိခက္ခဲတဲ႔အလုပ္မွန္း လူတုိင္းသိႏုိင္ေပမယ္႔ ဆရာဦးႀကည္ကေတာ႔ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ျပသြားခဲ႔ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ IC(integrated circuit)ေတြကုိေတာင္ ေပါေပါမ်ားမ်ား သိပ္သုံးႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူး။

အဲဒီလုိ IC နဲ႔ Gear (ဂီယာ)ေခတ္က အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ဟာ လူတူစက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကုိ အစအဆုံး ေအာင္ျမင္စြာတီထြင္ႏုိင္ခဲ႔တဲ႔အေႀကာင္း ယေန႔ microprocessor နဲ႔ servo motor ေခတ္မွ လူငယ္မ်ား သိရွိအားက်အတုယူႏုိင္ႀကေစရန္ ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။     ။

အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင္႔

မင္းအရိပ္

(စာရွည္သြားတဲ႔အတြက္ အားလုံးကုိ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။ တင္ႏုိင္တုိးရဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွစက္ရုပ္တီထြင္သူေဆာင္းပါးကုိ အေျခခံျပီး ခင္ေမာင္ေဇာ္ရဲ႔ တီထြင္မႈမ်ားစာအုပ္၊ သိပၸံႏွင္႔နည္းပညာဂ်ာနယ္နဲ႔ wikipedia မွ history of robots မွ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ အသုံးျပဳျပီး ေရာေမႊေရးသားပါတယ္။)

ဗလာေျခလွမ္း

ခ်ည္တုိင္ကုိျပန္မယ္

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကုိယ္စီနဲ႔

ငါတုိ႔ဘာယူသြားႀကမလဲ

ရူးသြပ္စြာေပါ႔.....

သိကၡာလား

ေခါင္းတစ္ခ်က္ညိတ္

ဒါေပမယ္႔

ဗုိက္ထဲမွာ ဟင္းလင္းျပင္.....

ဒီလုိနဲ႔

ျငိမ္သက္ျခင္းရဲ႕စကားလုံးေတြက

အေမွာင္ထဲက ညကုိလုိက္ရွာေနတယ္.....

ေငြကုိ မကုိးကြယ္ဘူး

လိႈင္းေတြႀကားမွာ ငါလူးလြန္႔ေနတယ္

ခ်ည္တုိင္ကုိျပန္ျပီ

ငါ႔လက္ထဲမွာ ဗလာပါခဲ႔တယ္။     ။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ျပႆနာေပါင္းစုံ

လူတစ္ခု ပူမႈရယ္တဲ႔ဆယ္ကုေဋတဲ႔။

လူ႔ဘ၀ဆုိတာ ရႈပ္ေထြးေပြလီလြန္းေတာ႔ ျဖတ္သန္းလာတဲ႔ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ လူတုိင္းဟာ ျပႆနာေပါင္းစုံ ႀကံဳေတြ႔ႀကရမွာအမွန္ပါပဲ။

ကြ်န္ေတာ္လည္း ျပႆနာေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ႀကံဳခဲ႔ဖူးပါတယ္။

အဲဒီအခါ ကြ်န္ေတာ္ျပႆနာေျဖရွင္းရတာေတာ႔ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ႔ဗ်ာ။

ျပႆနာေတြဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ပုံစံခ်င္းတူခ်င္တူမယ္၊ မတူခ်င္မတူဘူးဗ်။

အဲ...........ေျဖရွင္းပုံကေတာ႔ အသက္အရြယ္အလုိက္ ေျပာင္းလဲသြားတာေတာ႔အမွန္ပဲ။

(၁)

ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္ကေပါ႔ဗ်ာ၊

ျပႆနာတစ္ခုခုေပၚလာရင္ အဲဒီျပႆနာဆီကေန ေရွာင္တိမ္းထြက္ေျပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားတယ္။

ဥပမာ..........

ကြ်န္ေတာ္သုံးေလးႏွစ္အရြယ္တုန္းကေပါ႔...

ျပႆနာတစ္ခုနဲ႔ရင္ဆုိင္အေတြ႔ ရင္မဆုိင္ရဲလုိ႔ အိမ္ကုိ ျပန္ေျပးလာရတယ္...။

အေမနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ အေမက ေမးတယ္...

"ဟဲ႔....သားေလး...ဘာျဖစ္လာတာလဲ...အေမာတေကာနဲ႔...."

"ေမေမ...ေမေမ... ဟုိေကာင္မေလးေတြ သားကုိ ၀ိုင္းထုိးတယ္..."

မလွမ္းမကမ္းမွာ ငါးႏွစ္၊ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္မေလးတစ္စု...။

"ဟယ္... ဟုတ္လား...ဘာနဲ႔ထုိးတာလဲ..."

"လက္ညိႈးနဲ႔ ၀ုိင္းထုိးျပီး ပြစိပြစိေျပာေနႀကတယ္..."

အေမက အဲဒီေတာ႔မွ တဟားဟားရယ္တယ္...။

"ဟဲ႔... ေျပာမွာေပါ႔ဟဲ႔...နင္က ေဘာင္းဘီမပါဘဲ ေလွ်ာက္သြားေနတာကုိး..."တဲ႔...။

(၂)

ကြ်န္ေတာ္ကုိးတန္း၊ဆယ္တန္းေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ျပႆနာတစ္ခုေတြ႔ရင္ ထိပ္တုိက္ရွင္ဆုိင္ေျဖရွင္းခ်င္လာတယ္။

ဥပမာ..........

"ေဟ႔.......ဘယ္ေကာင္လဲကြ..မုိက္ရင္ထြက္ခဲ႔..."

"ႀကားလား....ေရွ႔ကေကာင္ေတြထဲက ဘယ္သူလဲကြ....မုိက္ရင္လာေလကြာ..."

"ေတာက္....ေနာက္တစ္ခါမမုိက္ရင္ ဒီရပ္ကြက္ထဲမလာနဲ႔ကြ...ဘာေကာင္ေတြလဲကြာ...."

"ငါ႔တုိ႔အိမ္အုတ္နံရံကုိ ဘာလုိ႔ေသးနဲ႔ပန္းသြားတာလဲကြ..."

ကြ်န္ေတာ္႔အေရွ႔မွာေတာ႔ ေႀကာက္အားလန္႔အားျဖင္႔ သုံးတန္းေက်ာင္းသားတစ္အုပ္ အေ၀းသုိ႔ေျပးသြားႀကေလျပီ....။

(၃)

ဒီလုိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ တကၠသိုလ္ေရာက္လာခဲ႔ျပန္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႔ျပႆနာေျဖရွင္းနည္းက ေျပာင္းလာျပန္တယ္။

ျပႆနာတစ္ခုခုျဖစ္လာရင္ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္သလုိပဲ ေနလုိက္တယ္...။

ဥပမာ.....

လူတစ္ေယာက္ဟာ လူႀကားသူႀကားထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္႔ကုိ စကားလုံးေတြနဲ႔ ေစာ္ကားေနတယ္ဗ်ာ...။

"မင္းဟာ ဘာမွအသုံးမက်တဲ႔ေကာင္ပဲကြ...ဟင္..."

"မင္းက အျဖစ္မရွိတဲ႔ေကာင္ပဲ..."

ေဘးပတ္၀န္းက်င္က လူေတြအားလုံးရဲ႔ အာရုံက ကြ်န္ေတာ္႔ဆီမွာပဲ ေရာက္ေနတယ္...။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ ဘာမွမျဖစ္သလုိပဲ တဟဲဟဲ၊ တဟီးဟီး လုပ္ေနရတယ္...။

အဲဒီလုိမလုပ္ဘဲ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းလုိ႔လဲမရဘူးဗ်...။

"မင္းက ဘာေကာင္လဲကြ... ဟုိတစ္ေန႔ကလဲ practical မလာဘူး...။ ဒီေန႔စာအုပ္ထပ္ပါဆုိေတာ႔လဲ မထပ္ျပန္ဘူး..။ ဘာလဲ... မင္း စာေမးပြဲမေအာင္ခ်င္ေတာ႔ဘူးလား..။"

" အဟီး....မဟုတ္ပါဘူးဆရာ...ေအာင္ခ်င္ပါတယ္..."

ေလာကမွာ ဘာမွမျဖစ္သလုိ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနရတဲ႔ ျပႆနာေတြလဲရွိသဗ်...အဟဲ...။

(၄)

အခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းနည္းကေျပာင္းသြားျပန္ပါျပီ။

အရင္လုိ နည္းေသတစ္ခုတည္းနဲ႔ မေျဖရွင္းေတာ႔ပါဘူး။

ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာျပီဆုိ ဘယ္နည္းနဲ႔ေျဖရွင္းရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားပါတယ္။

ျပီးေတာ႔ အဆင္ေျပမယ္႔နည္းတစ္နည္းနည္းသုံးျပီး ေျဖရွင္းလုိက္ပါတယ္။

ေရွာင္ေျပးရမလား (ဒါမွမဟုတ္) ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းမလား (ဒါမွမဟုတ္) မျဖစ္သလုိဘဲေနလုိက္မလား ...စသျဖင္႔ေပါ႔ေလ။

သုိ႔ေသာ္လည္း ျပႆနာတခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ပဲရွင္းရွင္း မေျပလည္တာေတြလည္းရွိပါတယ္။

လူတုိင္းလူတုိင္းအေနျဖင္႔ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပႆနာတုိင္းအား ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏုိင္ႀကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။          ။

မုိက္ကယ္တစ္ေယာက္ မုိးဇက္ႏွင္႔ေတြ႔ဆုံျခင္း

သီခ်င္းေလးနာမည္ကေတာ႔ Micheal Meets Mozart ပါတဲ႔။

မုိးဇက္ဆုိတာကေတာ႔ သူတုိ႔ဆီက ေရွးတုန္းက ဂႏၱ၀င္ဂီတဆရာႀကီးတစ္ဆူေပါ႔ဗ်ာ။

ဒီေတာ႔ သီခ်င္းနာမည္က မုိက္ကယ္တစ္ေယာက္ မုိးဇက္ႏွင္႔ေတြ႔ဆုံျခင္း ပဲဆုိပါေတာ႔။

အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္၊ အပုိမေျပာပါဘူး။

နားေထာင္ႀကည္႔ပါ၊ သံစဥ္နဲ႔စီးေျမာခံစားပါ။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ နားေထာင္ေနရင္းကေန Wowလုိ႔ ေအာ္ခ်င္ေအာင္ကုိ ခံစားရပါတယ္။

ဒါေႀကာင္႔လဲ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြဟာ အဆုိမပါတဲ႔ သံစဥ္သက္သက္ကုိ ေႀကးႀကီးေပးခံစားႀကတာျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။

ကဲ............ခံစားႀကည္႔လုိက္ပါဦးဗ်ာ။

ပထမဆုံး ေတးဂီတကုိဖြင္႔ .....ျပီးရင္ေတာ႔ သံစဥ္ေခၚရာသာလုိက္သြားေပေတာ႔ဗ်ိဳး......

ေမာင္႔ခ်စ္သူ ျမန္မာမေလး

သီခ်င္းေလးက အရမ္းေကာင္းပါတယ္

ေမာင္႔ခ်စ္သူကုိရီးယားမေလးမဟုတ္ပါဘူး ေမာင္႔ခ်စ္သူျမန္မာမေလးပါ

ျမန္မာမိန္းကေလးတုိင္း ျမန္မာလုိ၀တ္၊ ျမန္မာလုိေနထုိင္ျပီး ျမန္မာလုိက်က္သေရရွိရွိလွႏုိင္ႀကပါေစ

ဒါမွသာ ျမန္မာေယာက်္ားမ်ားကလည္း ျမန္မာမိန္းကေလးေတြကုိ ျမန္မာလုိ ေသတစ္ပန္သက္တစ္ဆုံး သစၥာရွိ၊ တန္ဖုိးထားႀကမွာေပါ႔ဗ်ာ